bo wszystko dlatego, że tak nagle mnie to dziś przygniotło.

Ty wiesz co? ja brnę do Ciebie przez taki kolczasty ocean cierpienia, że zaczynam się bać nocy. czasem patrzę na siebie, w lustrze, a nawet nie patrzę tylko czuję, jak gasną mi oczy. ktoś wygasił mi oczy jak reflektory w teatrze. usta się śmieją, a oczy cierpieją. cierpną chciałam powiedzieć. no nie, oczy nie cierpną. ja cierpnę. czemu ja tak strasznie w kącie jestem, gdzie ja palnęłam błąd, w co ja się zaplątałam, czy raczej co się we mnie zaplątało? moje życie, to jest taka torturka na fagot i cztery ręce. nawet kiedy leżymy koło siebie ciasno to ja też trzepotliwie czekam na Ciebie. czuję się jakbym gryzła powietrze.