jak poradzic sobie z tymi myslami ???

Za 2 tygodnie wyjazd do innego miasta. Mam 19 lat, moj chlopak 23 jedziemy razem do warszawy na studia. Boje sie.. Rodzice nie beda dawali nam kasy bo oboje nie mamy bogatych rodzicow.. Boje sie jak to bedzie z praca i ta cala warszawa taka wielka. ciesze sie ale z drugiej strony sie boje. Bedziemy wynajmowacv meiszkanie z 2 przyjaciol. Ale najpierw musimy je znaleźć. Troche mnie to przeraza.. mysli o tym sa strasznie ciezkie.. Nie wiem jak mam sobie z tym poradzic.. Tez tak mieliscie ??

Strach ma wielkie oczy.Napewno dasz radę.pozdrawiam

ladaco, dzieki. Ale boje sie wielu rzeczy np. tego jak damy rade znaleźc tam prace, mieszkanie, jak pogodze studia i ejszcze do tego msuze calkowice zaufac facetowi.. bo ebde mieszkala z nim i w ogole. Mam z tym male problemy bo w dziecinstwie ojciec zostawil nas.. ale z tym sobie dam rade. Boje sie tego zycia w WIELKIM MIESCIE

to nic, że ciężko się czasami dotać do autobusu lub tramwaju-taki tlok:O że ludzie nie używają dezodorantów-takie zapachy :O że jeden człowiek warczy na drugiego--ma depresję :P to i tak KOCHAM to miasto :D :D :D dla ciebie to nowe doświadczenie, nowi ludzie !!! Wykorzystaj to jak najlepiej :D

śpiący leniwiec nooo tak z tym doswiadczeniem to masz racje. Hmmm kochasz ? za co ? co tak bardzo lubisz w warszawie ? Tez bym chciala sie w niej zakochac..

a to prawda ze ciezko znaleźć mieszkanie niedaleko centrum w granicach 2 tysiecy ?? Slyszalam cos o jakiejs gazecie poniedzialkowej gdzie sa ogloszenia o wynajmie, wie ktos jaki ona ma tytul? Taak z tymi autobusami i tramwajami to jest niezly kosmos.. chyba mozna nawet kupic jakas karte miejska no nie ? na 3 miesiace za 100zl ?

yyyy... hehehe no taak ladaco, postaram sie o tym nie myslec bynajmiej narazie ;D

kocham jej klimat, specyfikę miasta :D

to fajnie ze ejstes szczesliwy :) dla mnie to mega krook i pewnie dlatego sie boje, ale z drugiej strony jestem szczesliwa.. Moze i ja sie zakochaam..

tez sie balam nowego zycia samodzielnego, ale jest calkiem pozytywnie:) tyle ze ja skleslilam wawe, za duze misato za tloczne za smutne... wybrala studencki olsztyn:) idzie sie odnalezc ale zycie i tak daje po dupie:P

wlasnie... daje po dupie... moja mam ciagle mi to mowi... Wiem ze da mi po dupie to zycie... ale chyba poradze sobie..

jak na moj gust przynajmniej w moim zyciu zaszly ogromne zmiany na poczatku, wszystko moze sie przekrecic do gory nogami, a rzeczy pewne stana sie watpliwe, ale najwazniejsze sie nie poddawac:) zycze powodzenia