Czy MIŁOSC przyjdzie z czasem?

Hej, prosze poradzcie bo nie wiem co robic... Napisze wszystko w mega skrocie zeby was nie zanudzic ;). Jestem bardzo mloda a mam juz male dziecko, jej ojca kochalam do szalenstwa i postawilam dla niego wszystko na jedna karte, niesety mial swoje wady, byl jeszcze nie dojrzaly i ogolnie przeszlam z nim niezla krwawice, bywalo lepiej gorzej zle albo przecietnie... Bylam wykonczona, ciagle dawalam mu cos od siebie a nie dostawalam nic w zamian, czulam sie zaniedbana,niekochana,niatrakcyjna... Ucze sie zaocznie od kiedy urodzilo sie dziecko i poznalam tam fajnego faceta starszego duzo odemnie, przyjaznilismy sie dwa lata az nagle odbilo mi i pomyslalam ze moge z nim, wiedzialam ze bardzo mu sie podobam(ogolnie sie podobam facetom)i go prowokowalam, pocalowalam go pierwsza,zaczelismy sie spotykac regularnie, dojrzalam do tego aby rozstac sie z ojcem malej a jednoczesnie zaangazowalam sie w cos co jak sie okazalo nie mialo przyszlosci... I nie wyszlo. W tym czasie ojciec malej bardzo sie zminil, docenil co stracil bardzo sie stara, wiem ze bylabym przy nim szczesliwa mialabym stabilizacje, pieniadze mala normalna rodzine, on jest dla mnie bardzo wazny, ale nie czuje przy nim dzikich porywow namietnosci itp, nie wiem czy jest sens w zyciou z tego rezygnowac i wracac do niego jednoczesnie liczac na to ze milosc przyjdzie z czasem? Nie mam tez sily szukac dalej faceta, mam male dziecko powinnam z jego dobrem sie liczyc najbardziej. Ale co bedzie jak milosc nie przyjdzie?

mam podobny problem, ale w przeciwieństwie do Ciebie kocham nadal ojca wsojego dziecka mimo że nie jesteśmy razem.Co do Twojego pytania myslę że miłość nie przyjdzie ja w to nie wierzę ona albo jest albo jej nie ma a z drugiej strony każdemu powinno sie dać szansę pozdrawiam i życzę powodzenia