Jestm bardzo nieszczęśliwa i nikt ni może mi pomóc...

Bez pracy Bez perspektyw Nieszczęsliwie zakochana

masz dach nad głową neta masz komputer masz nie jęcz, bo nigdy taka rozciamkana ani pracy ani faceta nie zdobędziesz

Nikogo tak naprawdę ja nie interesuje Wśród ludzi, a tak naprawdę sama jak palec

typowa postawa roszczeniowa a ty kimś sie interesujesz, martwisz się tym, co sie dzieje u rodziny, jak sie czują najbliżsi? czy tylko siedzisz i czekasz aż ktoś pogłaszcze Cie po główce i pwoie - moje biedactwo. ble - dopiero jadłam śnaidanie

Tylko dlaczego jak ja coś daję od siebie nikt tego nie chcę?

następna przed okresem :P

? jak nie chce to znaczy że frajer olać go sikiem prostym

Regres - o tym samym pomyslałam:0 druga opcja - wakacje i za dużo czasu

Nikt

mysl pozytywnie, to wiele daje :) nie uzalaj sie nad soba , tylko sprobuj zmienic swoje zycie

Oj przestań. Jak chcesz dawać coś z siebie, to zostań wolontariuszką

Nikt nie wiem co ja czuje, bo i po co...

Pewni prędzej czy później trafie do wariatkowa i sie nareszcie skończy

Nic dziwnego, że jesteś taka nieszcześliwa z takim podejściem :o Wiesz co, wszyscy mamy takie okresy w życiu, kiedy tak sie czujemy. I mówie Ci poważnie, że zrobienie czegoś dla innych bardzo pomaga. W ubiegłym roku też sie tak czułam i kolżanka zaciągnęła mnie do pracy w świetlicy socjoterapeutycznej, i jak zobaczyłam te dzieciaki z patologicznych rodizn, które sie tak do mnie garnęły, to poczułam sie potrzebna i przeszło mi. Nie od razu, ale po kilku tygodniach. I myslę, że to jest całkiem dobry sposób na rózne takie stany "nikt mnie nie kocha, nikomu nie jestem potrzebna"

Twoja postawa ( tak jak ktoś już tu napisał ) jest bardzo zła. Oczekujesz, że nagle \"coś\" się zmieni (samo), ktoś będzie Ci współczuł, zmieni Twoje życie. Użalanie się nad sobą to najbardziej żałosna rzecz jaką można samemu sobie zafundować. Wiem co mówię bo też miałam taki okres w życiu. Najgorsze jest to że większość ludzi mnie pocieszała i jakby utwierdzała w fakcie że jestem \"poszkodowana\" dopiero mój chłopak sprawił że przejrzałam na oczy, zaczał mnie otwarcie krytykować że płaczę, narzekam a nie robię nic w kierunku żeby to zmienić. W końcu zmotywowało mnie to i teraz czuję że w dużym stopniu zmieniło to moje podejście do życia. Zawsze jest jakieś wyjście, to nasze życie i od nas zależy. Sami decydujemy o tym co się dzieje wokół nas. Mamy na to wpływ i musimy o tym pamiętać. Twoja postawa nic konstruktywnego nie zbuduje. Będziesz się użalać a ludzie będą głaskać Cię po głowie, aż zupełnie Ci się odechce czegokolwiek i zgorzkniejesz. To od Ciebie zależy.

Tylko nie wiem czy się nadaje do takiego działania. Ja naprawdę nie wiem co mi jest i dlaczego akurat teraz, przecież zawsze byłam silna, twarda jak głaz. A teraz ten głaz mi ciąży, bo nie wierze, że ktoś mógłby mnie zrozumieć. Jednocześnie błagam o pomoc

ale o jaką pomoc błagasz?? Nazwij ją. Chcesz żeby zjawiła się wróżka i zmieniła Twoje życie "za Ciebie", żeby los sam się odmienił ?