Dlaczego ludzie nie doceniają tego co mają?

Tak jak w temacie, możesz przenosić góry dla ludzi być dla nich serdecznym, pomagać bezinteresownie, starać się o polepszenie ich sytuacji, a i tak sie wypną...nie jestem frajerką bo pewnie niektórzy tak to odbiorą, po prostu lubię być ...dobrym człowiekiem...tylko nie lubię być deptana...tylko ja mam szczęście tak tarfiać? Bo cokolwiek nie robię to i tak trafiam na gnojenie...

Bo wlasnie tak to juz jest ze im wiecej pomagasz tym wiecej obrywasz od innych

to najwyzszy czas aby cos zmienic...a mozesz jedynie siebie.

Nawet takie codzienne sprawy, jak również związki...to po prostu nie logiczne! Ludziom zawsze jest mało! Można mieć marzenia ale trzeba brać poprawkę że często rzeczywistość je weryfikuje...

laVita mam przestać być dobra a stać się egoistą? Dlaczego mam zmieniać coś czego tak mało jest wokół?

no good deeds goes unpunished.

może jesteś zbyt wrażliwa? może zbyt mało asertywna? może ludzie odbierają Cię jako osobę słabą?

może zbytnio oczekujesz wdzięczności?

doceniają jak coś stracą ;)

chyba nie ma sensu popadać w skrajności,być albo zbyt dobrym albo zbyt egoistycznym, najważniejsze,abyś nie wchodziła w układy i sytuacje,które czynią potem z Ciebie samej ofiarę

wiesz tu nie chodzi o asertywność, sama z własnej woli podejmuję się wyzwania, chyba po prostu trafiam wiecznie na takich ludzi, więc w pewnej mierze kształtuje to mój światopogląd obyczajowy i sie tym załamuje bo odrzucam go, przy tym nie chce się zmienić, wiem jaka jestem i czego pragnę, mam swoje cele w życiu ale jesli komuś pozwolę zbliżyć się do mnie i tego doświadczyć to później podbiega to pod wykorzystywanie naiwnego i dobrego i muszę powiedzieć pass.

wdzięczności nie oczekuję, oczekuję jedynie hmm jakby to nazwać, spokojnej reakcji a nie gnojenia.

bo są durni i powierzchowni, zamiast patrzeć na tych co mają mniej od nich i cieszyć się że mają lepiej to patrzą na tych co mają więcej od nich i im zazdroszczą

I nie doceniają jak coś stracą bo znajdują zastępstwo co sprytniejsi.

Nie chcę iść sama przez życie, jest we mnie tyle miłości...

na pewno lepiej już być do przesady dobrym niż być do przesady egoistą, tych drugich nie cierpi nikt

oczekuję jedynie hmm jakby to nazwać, spokojnej reakcji a nie gnojenia ---gnojenia...mocne słowo i skoro go użyłaś to zapewne sprawiono Ci wiele bólu, ludzi nie zmienisz,ale sama możesz zmienić swoje podejście -popracuj nad asertywnością

Będę się upierać że nie chodzi tu o asertywność :)

jakbyś była asertywna to nie byłoby mowy o deptaniu i gnojeniu,bo do takich sytuacji nawet by nie doszło, ale może się mylę

bo nie da się docenić brzydkiego odbicia w lustrze, pustki w portfelu i braku szacunku? jasne - zawsze może być gorzej, tzn. można np. być śmiertelnie chorym :)

Dlaczego ludzie nie doceniają tego co mają? -rozpatrując ten temat bardziej szeroko,to chyba faktycznie ludzie nie zawsze (jak nie -często) doceniają to ,co mają. Patrzą raczej na braki,a nie czują wdzięczności za to,co mają. Autorko,pozdrawiam i życzę odmiany sytuacji na lepsze.

wystarczy czasem popatrzeć na to co mamy, co dobre jest blisko Nas a nie wiecznie prowadzić wywody pod kierunkiem, tego czego mi brakuje, uważam się za szczęśliwą osobę, głównie przez to że nie potrafię stać w miejscu, zawsze chcę iść do przodu, jak upadam szybko się podnoszę i sie na tym uczę, żałuję ludzi, którzy wiecznie się odwracają i nie widzą dokąd idą... może kiedyś znajdę osobę która nadąży za mną i pójdziemy równym rytmem przed siebie