Jestem i będę nikim...

Do takich kostruktywnych wniosków doszłam niedawno...jestem outsaiderką, biseksualną, jedeyny facet , którego kocham nie wie o moim istnieniu, w szkole to KOSZMAR, nic nie potrafię, ani pisać, ani malować, ani śpiewać...nic...potarfę tylko byc jak kot...kto mógłby pokochać takie nic jak ja? Proszę teraz się wyżyjcie może wreszcie starczy mi odwag,zeby podciąć sobie żyły

........................

Nie pierrdol głupot, jesteś po prostu nadwrażliwą neurotyczką :)

Nadwrażliwa neurotyczka? Ciekawe

jesteś przewrażliwioną nastolatką, która bardzo chciałaby być inna, po naczytaniu się 'mrocznych' stron internetu

Wierz mi, znam się na tym Miałam przez lata dokładnie to samo :)

napisalas, ze nie masz zdolnosci artystycznych, ale umiesz byc jak kot, moze w przyszlosci zostaniesz szpiegiem narodowym?:D

a ile masz lat jeśli mogę zapytać?

Ale ja taka jestem...mam rodzinę, a myślę,że nie potrafię kochać tak naprawdę, dbac o kogoś, troszczyć się przejmować...jestem nikim, pochodzę z ubogiej rodziny i zawsze pozostanę nikim, nie napiszę wiersza, książki, nie namaluję obrazu, nie żaśpiewam, sukcesu tez nie osiągnę...nie będę bogata, a jedyna kariera jaka mnie czeka to najwyżej striptizerki...i to,że chyba jestem zła, bo moje jedynye wyrzuty sumeina to,teże ich nie mam

18

spoko, ja tak miałam od jakiegoś 12 do 18 roku życia (!!!). Codziennie myślałam o śmierci, o tym, jak to załatwić. Nawet kiedyś napisałam to na forum (na kafe). I ktoś mi napisał, że zawsze będę miała czas, żeby się zabić, ale po co, mogę żyć i starać się, żeby było super, do czegoś dążyć,mieć jakiś cel (teraz to np. nauka języka;) ). W sumie ktoś uratował mi tym życie;) I czarne myśli powoli odchodzą, a na pewno mam już je coraz rzadziej. Także lepiej się zastanów:)

jesteśmy kowalami swojego losu zmień myślenie na pozytywne

Tyle,że ja jestem biedna i co?nie mam żadnych sznas na NIC

aa, no tak, pozytywne myślenie najważniejsze:) Kiedyś myślałam, że to tylko gadanie, bo jak jest naprawdę źle, to takie coś nie pomoże. A jednak pomogło. I jeszcze jedno, ja staram się niczego nie żałować, bo i tak niczego nie cofnę. (mówię o rzeczach, które zrobiłam, i nie mogę tego zmienić, naprawić). Naprawdę pomaga. A najgorsze, co może być, to użalanie się nad sobą. Wpadniesz w błędne koło, a od tego niedaleko do jakiejś katastrofy...

biedna... ja też nie jestem bogata, ale przecież to nie znaczy, że nigdy nie będę:P Po prostu myśl o tym, co możesz zrobić teraz... Coś pozytywnego.

tak jak pisałam, uczę się teraz języków (angielski, niemiecki). Jesteś biedna. Jeżeli tak jak ja, nie znasz dobrze żadnego języka, to ściągnij jakiś program z internetu (nie chcę zachęcać do piractwa, ale skoro Cię nie stać...). Zacznij się uczyć, na pewno jeżeli będziesz znała jakiś język dobrze, znajdziesz lepszą pracę. Wiesz, małymi krokami do celu. My tutaj możemy dawać Ci tylko jakieś dobre rady, ale wszystko od Ciebie zależy. Tak jak już pisałam, przechodziłam dokładnie to samo, co Ty. I wiem, że podnieść trzeba się samemu.