juz nie mam siły

Witam Mam 35 lat, jestem po U Wr.- chemia, nie obroniłam się bo brat potrzebował pomocy, dostałam absolutorium i pisałam prace przez 2,5 lata- jednak wyniki miały błędy przez powódź we Wrocławiu; miałam około 3 tys. widm, kilkadziesiąt orientacji w kilku temp. w IR i Ramanie badania nie były spójne - wymagały sporego nakładu czasu, kt. nie miałam. Wyszłam za mąż w '99, miesiąc wcześniej dostałam solidne stanowisko w wiodącej firmie na rynku budowlanym, miałam bdb. pracę, odpowiedzialność, prestiż, wyjazdy służbowe, zarobki średnie – ale firma wchodziła na rynek. Pracowałam po 10-16 h dziennie jednak czułam się tam dobrze. Po roku zachorowałam na zatoki – pył, skłonności na alergię, w gre włączyła się starsza kobieta, która nie miała pojęcia co robi- ona została i w firmie i w zarządzie ( kazała mi dawać np. 40 % cementu do tynku- potrzeba go 10-12 %) nie ukrywam, że byłam jej pupilem (udało mi się wypromować kilka osób, które potrzebowały pomocy – w chwili obecnej nie utrzymuje z nimi kontaktu, prócz przypadkowymi kontaktami w mieście – niech sobie myślą, że , głównie dlatego, że ratowałam ja z obsesji względem prezesa- jednak dowiedziałam się, ze jest ona tam z przypadku zaczęłam do niej mówić rzeczach, o kt. ona nie miała pojęcia, a kt. ją pogrążały jako specjalistę; zaczęła mi szkodzić – opowiadała prezesowi o moich roszczeniach a później niespodziewana ciąża (poroniona- przy dźwiganiu miski ze żwirkiem), chodziłam z martwym dzieckiem prawie 1,5 mies. – sepsa - przeważyła szale odejścia z tej firmy. Myślałam wtedy długo nad życiem, sensem bycia. Załamałam się. Nie było mnie stać na papier toaletowy, chleb, zaczęłam pracować w firmie męża. Zarabialiśmy- 350 PLN/ miesiąc; wtedy pomogła mi przyjaciółka. Miała swoje zobowiązania jednak bez zbędnych pytań dawała mi pieniądze jak tylko wyczuła, że mam problem, miałam jeszcze pieniądze na życie z wynajmu mieszkania mamy. Zadłużyłam oby dwa mieszkania – męża i jej, to wszyto poszło na życie ( nasze- mąż je dużo, wazy ok. 105 kg i nie je pasztetowej), jednak zobowiązania mąż zapłacił dług za swoje mieszkanie, jednak o dług wzgl. mamy mieszkania kazał mi się do niej zgłosić o pokrycie go. Mimo, że nie daje nic na życie, korzysta z moich pomysłów, zakupów, itp. ( dziewięć lat temu namówiłam go do zakupu działki (49 arów) za 10 tys. teraz jest warta 175 tys.) pracowałam przez 7 lat w firmie męża, bez odpowiedniego stanowiska, pozycji a przede wszystkim na CZARNO, czułam się oszukana- tym bardziej, że stawka „brutto” mimo mijających lat i obietnic, ciągle wierzyłam w obietnice zarejestrowania w ZUS, że jestem potrzebna, że to nie tylko tania siła robocza. Teściowa czuła, że brak mi kasy 1400 zł netto na utrzymanie domu – gdzie miałam (i mam nadal mam kredyty TV, komputer) Kupiłam ost. dużo sprzętu RTV głównie na raty, kuchenka gaz., lodówka, zmywarka, suszarka, laptop, plazmę itp. Postanowiła odciąć mnie od premii i zarejestrowania w ZUS ( teść miał odejść na emeryturę wówczas miałam być zarejestrowana), ponieważ mój mąż niby zbiera na dom, uzbierał przez 10 lat ok. 15 tys.- dowiedziałam się o tym ost.- plącąc tylko opłaty za 5 lat i dług 2 tys. Zdałam sobie sprawę, że dba o swój zakład nie o nas. W 2006 poroniłam 2 raz – oczywiście wzięłam całe zło na siebie, pragnę dziecka, brałam sterydy przez 3 mies., to b droga metoda, jednak chęć posiadania dziecka była priorytetem- pożyczyłam sobie od męża pół legalnie 1500 zł i nic więcej. Wydałam kupę kasy, wylałam kupę łez ale już nie mam siły. Nic nie umiem utrzymać w tajemnicy wiec się wygadałam przy najbliższej okazji, czuje że źle zrobiłam bo mówiąc to może maź, uznał że teściowa miała rację posądzając nie o nieuczciwość, jednak to ona jest nieuczciwa okłamuje synów i męża nie mówiąc o mnie, Wiem, ze gdym znowu nie domagała się sprawiedliwości utrzymała bym pracę. Kończąc wydział chemii – fizykę chemiczną w życiu nie myślałam, że będę się zajmować chemią budowlaną, a potem górnym księgowaniem i sprzedażą, a przede wszystkim zarządzaniem i produkcją. Wiem, że ta wypowiedź jest chaotyczna, jednak jakbym ja zaczęła czytać połowę bym wykasowała J, jestem pełna żalu i braku sensu, miałam wielkie aspiracje, znałam się na handlu, chemii, chemii budowlanej, odlewnictwie, mat. żeliwnych i aluminiowych, księgowaniu, zarządzaniu, miałam przyjaciół (odrzucam ich – bo oni tez potrzebują pomocy, to zawsze ja byłam silnią, dającą rady i pomoc; oni nie dają za wygraną jednak wiem, że to kwestia czasu, bo „nie chce mi się z nimi gadać”). Chodziłam na rozmowy w sprawie pracy od 3 mies. od handlu po zarządzanie przez chemię, ale już nie mam siły. Zadłużyłam się znowu i choć mam męża , który powinien brać na siebie cześć, a czasem całość bycia i życia- we dwoje, jestem dumna z siebie jak mu każe kupić ziemniaki, sucha karmę dla psa lub picie- ale tylko wtedy jak nie mam jak przytachać zakupów. Wiem, ze jestem beznadziejna – względem innych wieczna optymistka, względem siebie hetera. Chce znów poczuć się sobą. Chce mieć rynek i słuchaczy, nie mogę wciąż wzbudzać litość wśród przyjaciół i znajomych. Czy możliwe jest, że zapragnę żyć?

"Spójrzcie na lilie - ani nie przędą, ani nie tkają, a powiadam wam: Nawet Salomon w całym bogactwie nie był tak przyodziany, jak jedna z nich. Jeśli więc trawę polną, która dziś jest, a jutro zostaje wrzucona do pieca, Bóg tak przyodziewa, o ileż bardziej was, o małowierni? Więc i wy nie pytajcie o to, co będziecie jeść i co będziecie pić, i nie martwcie się przedwcześnie. Tego wszystkiego bowiem ludy tego świata szukają; wie zaś Ojciec wasz, że tego potrzebujecie. Lecz szukajcie Królestwa Jego, a tamto będzie wam dodane. " „Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się o życie swoje, co będziecie jedli albo co będziecie pili, ani o ciało swoje, czym się przyodziewać będziecie. Czyż życie nie jest czymś więcej niż pokarm, a ciało niż odzienie? Spójrzcie na ptaki niebieskie, że nie sieją ani żną, ani zbierają do gumien, a Ojciec wasz Niebieski żywi je; czyż wy nie jesteście daleko zacniejsi niż one? A któż z was, troszcząc się, może dodać do swego wzrostu jeden łokieć? A co do odzienia, czemu się troszczycie? Przypatrzcie się liliom polnym, jak rosną; nie pracują ani przędą. A powiadam wam: Nawet Salomon w całej chwale swojej nie był tak przyodziany, jak jedna z nich. Jeśli więc Bóg tak przyodziewa trawę polną, która dziś jest, a jutro będzie w piec wrzucona, czyż nie o wiele więcej was, o małowierni? Nie troszczcie się więc i nie mówcie: Co będziemy jeść? Albo: Co będziemy pić? Albo: Czym się będziemy przyodziewać? Bo tego wszystkiego poganie szukają; albowiem Ojciec wasz Niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Ale szukajcie najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości (prawdy) jego, a wszystko inne będzie wam dodane. Nie troszczcie się więc o dzień jutrzejszy, gdyż dzień jutrzejszy będzie miał własne troski. Dosyć ma dzień swego utrapienia.” (Mt 6,25-34)

http://www.ksiegozbiory.cba.pl/ksiegi.html życie i nauka mistrzów dalekiego wschodu, spalding

Człowiek jak cień przemija, na próżno tyle się niepokoi, gromadzi, lecz nie wie, kto to zabierze. --- (Psalm 39:7) --- …ale troski tego systemu rzeczy i zwodnicza moc Bogactwa, a także pragnienia pozostałych rzeczy wdzierają się i zaduszają słowo, i staje się ono bezowocne. --- (Marka 4:19) --- Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę? --- (Mateusza 16:26) --- Powiedział też do nich: Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś opływa [we wszystko], życie jego nie jest zależne od jego mienia. I opowiedział im przypowieść: Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. I rozważał sam w sobie: Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów. I rzekł: Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe zboże i moje dobra. I powiem sobie: Masz wielkie zasoby dóbr, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj! Lecz Bóg rzekł do niego: Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, coś przygotował? Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty przed Bogiem. Potem rzekł do swoich uczniów: Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się zbytnio o życie, co macie jeść, ani o ciało, czym macie się przyodziać. życie bowiem więcej znaczy niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie. Przypatrzcie się krukom: nie sieją ani żną; nie mają piwnic ani spichrzów, a Bóg je żywi. O ileż ważniejsi jesteście wy niż ptaki! Któż z was przy całej swej trosce może choćby chwilę dołożyć do wieku swego życia? Jeśli więc nawet drobnej rzeczy nie możecie, to czemu zbytnio troszczycie się o inne? Przypatrzcie się liliom, jak rosną: nie pracują i nie przędą. A powiadam wam: Nawet Salomon w całym swym przepychu nie był tak ubrany jak jedna z nich. Jeśli więc ziele na polu, które dziś jest, a jutro do pieca będzie wrzucone, Bóg tak przyodziewa, o ileż bardziej was, małej wiary! I wy zatem nie pytajcie, co będziecie jedli i co będziecie pili, i nie bądźcie o to niespokojni! O to wszystko bowiem zabiegają narody świata, lecz Ojciec wasz wie, że tego potrzebujecie. Starajcie się raczej o Jego królestwo, a te rzeczy będą wam dodane. Nie bój się, mała trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo. Sprzedajcie wasze mienie i dajcie jałmużnę! Sprawcie sobie trzosy, które nie niszczeją, skarb niewyczerpany w niebie, gdzie złodziej się nie dostaje ani mól nie niszczy. Bo gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze. --- (Łukasza 12:15-34) ---

LUDZIE CO Z WAMI CZUJE SIĘ JAK W SEKCIE! BÓG JEST NAJWAZNIEJSZY- JEDNAK CO MAJA TE PRZYPOWIESCI DO TEGO CZEGO SZUKAM. MAM PISMO SWIĘTE JAKBYM CHCIAŁA POCZYTAC POPROSTU BYM SOBIE GO OTWORZYŁA

co Ty masz za meza walnietego i tesciowa krowe jedna? :o Oni Cie maja w nosie chyba, jesli to prawda co tu opisujesz. Przeczytalam calosc i mnie zazylo. Nie mozesz jakos sobie cos wywalczyc w tym ukladzie?

Można ale musisz się zmnienić a zacznij od zmiany męża a teściowa siłą rzeczy zniknie wraz z nim . Znajdź nową pracę moze w firmie farmaceutycznej jesteś przecież chemikiem . Wiesz teraz takie czasy życie nikogo nie rozpieszcza ale mamy na nie wpływ im szybciej to zrozumiesz tym szybciej coś zmienisz jesteś jeszcze młoda .Pozdrawiam :)