Czy od siedzenia w domu można ZWARIOWAĆ?!

Zaczne od tego, ze studiuje zaocznie i szukam pracy...od kilku msc..i zaczynam glupiec :( kiedy cos sie dzieje, mam gdzies isc, z kims sie spotkac - jest ok, ale na dzis akurat nie mam zadnych planow i wczoraj wieczorem kiedy zasypialam zlapaly mnie jakies takie nerwy , ze szok :O az mnie brzuch bolal :( bo wiedzialam ze caly dzien bede sie nudzic w domu, i zaczelam myslec o samych przyktych rzeczach - ze nie mam pracy, ze bede sie nudzic itd. po prostu mam dosc siedzenia w domu :(:( czy ktos ma podobnie?? i czy to minie, kiedy wreszcie ta prace dostane??

można znam przykład

i jestem zla na siebie, ze wszystkim sie tak przejmuje...a teraz kiedy naprawde nic sie nie dzieje kazdy maly problem urasta do rangi wielkiego :( zazdroszcze tym którzy mają pracę :(

wyjscie na basen, masz prawko? a moze staz z pup?

zajmij sie wolontariatem, zapisz sie na jakies dodatkowe zajecia, staz, jest mnostwo opcji

mozna :) jak najbardziej

MOZNA. Przez osiem miesiecy siedzialam w domu i nic nie robilam - myslalam ze zwariuje. Co chwile glupoty mi w glowie byly- przejmowalam sie kto co o mnie mowi, wstydzilam sie nawet wyjsc na dwór bo przejmowalam sie co ludzie powiedza o moim ubiorze- to bylo straszne! Od wrzesnia mam prace i czuje sie zupelnie inaczej! Zwisa mi kto co o mnie mowi, jestem tak zabiegana ze nie mam czasu nawet o tym myslec! Nie wchodze juz na nasza klase za czesto - a ona dolowala mnie baardzo- ze innym lepiej sie powodzi, ze ja to taka czarna owca w rodzinie itd.. Znajdz sobie jakies zajecie- moze wolontariat w jakims schronisku dla zwierzat albo cos podobnego..

czuje sie jakby nie bylo stad wyjscia, tak bardzo chce isc do pracy a jakos nie moge jej znalezc, chce si wyrwac z domu z tych 4 scian, ale co mam sie błąkac po ulicach :( ech persen pomaga mi tylko na chwile :(

rozumiem