ludzie co sie ze mną dzieje, pomocy

Moj mąż jest alkoholikiem. By nie czuc jak mnie rani swoim pijaństwem, zaczelam się izolować psychicznie, nie czuć, nie myśleć, nie kochać. Doskonała metoda na popaprańca. Już mnie nie rani, bo nic do niego nie czuje. Ale martwi mnie jedno, chcialam wyzbyć sie uczuć tylko wobec niego..... , czuje że stalam się zimna i wyrachowana wobec wszystkich. Jak sobie z tym poradzic, chcę kochać ludzi, bo bywaja świetni, chce przejmować sie ludźmi1

witaj:))) nie jest jeszcze z toba tak żle - skoro zdajesz sobie sprawę z tego jak zaczęłas postrzegać innych. Sądzę ,ze jest to naturalna metoda obronna;) Zapewne nie miałaś łatwego życia u boku alkoholika... współczuje... Jednak nie możesz przez niego zatracić się w sobie i zamknąć przed światem i ludzmi. Może warto wyjść z założenia,że przez pijaka nie będziesz niszczyć siebie i swojego życia. Odetnij się od tego co było.. zacznij byc egoistką.. myśl o tym co dla ciebie dobre... Twoje zycie zalezy tylko i wylacznie od ciebie.. jesli zalezy ci na ludziach na utrzymywaniu znajomosci.. postaraj się to robic.. a jesli sama nie mozesz sobie poradzic ze swoimi "demonami" - coz sa swietni specjalisci- ludzie , ktorzy wyprowdza cie z mrokow przeszlosci i pokaza piekny swiat:)))pzdr.