slowianski typ urody!!! jaki ?

heeeej moze ktos mi pomoze Potrzebuje informacji na temat typu slowianskiej urody plus rozgraniczenie na tą srodkową (polska) oraz wschodnio slowianska (ukraina rosja ) moze interesuje sie ktos tym albo zna jakies stronki Bede wdzieczny bardzooooooo

http://images.google.pl/images?hl=pl&source=hp&q=uroda+slowianska&gbv=2&aq=f&oq= wysil sie troche :o

no dziękli ale jak ja mam to opisac?!!!!

Przejdźmy teraz do Słowian którzy opanowali połowę Europy i wpłynęli mocno na mapę rasową kontynentu. Według najnowszych teorii ich ojczyzna leżała w dorzeczu Prypeci i środkowego Dniepru, na pograniczu dzisiejszej Białorusi i Ukrainy. Gdzie odizolowani bagnami i gęstymi lasami przez długi okres czasu byli poza głównym nurtem europejskiej cywilizacji. Stąd Słowianie nie brali udziału w procesie powstawania rasy nordyckiej w Europie Środkowej ale zachowali wczesnoindoeuropejski proto-nordycki typ Danubian jak również wiele archaizmów językowych z okresu praindoeuropejskiej wspólnoty. W początkowym okresie tworzyli zapewne wspólną grupę z przodkami Bałtów, świadczy o tym wzajemne podobieństwo tych dwóch rodzin językowych. Istnieją też wzajemne korelacje z grupą języków indo-irańskich oraz pewne wpływy tych ludów w sferze prasłowiańskiej religii i kultury. Co tłumaczy się tym, że przez setki lat graniczyli oni z przodkami Słowian od południa, zamieszkując stepy obecnej Ukrainy. Prawdopodobnie część irańskich plemion sarmackich z stepowych rejonów Ukrainy i płd. Rosji, w ucieczce przed Hunami (IV/V n.e.) schroniła się na północy, w lesistych terenach zamieszkanych przez przodków Słowian. I wkrótce się z nimi zasymilowała ale mogła wpłynąć w pewnej mierze na ich strukturę antropologiczną. Zaliczali się w oni w większości do nie istniejącego już typu wschodnio-nordyckiego (o niższej czaszce i szerszej twarzy niż Nordycy z Europy środkowej i płn.), część była też w typie halsztacko-nordyckim, reszta wykazywała cechy Danubian albo Corded. Być może to domieszka ich krwi spowodowała wielką, słowiańską migrację kilkadziesiąt lat później. Poza tym duże wpływy w słownictwie szczególnie w dziedzinie wojskowości, administracji i techniki pochodzą od Germanów stykającymi się z Prasłowianami od zachodu. Oni również w jakimś stopniu mogli mieć swój udział w powstaniu typu rasowego wczesnych Słowian, przede wszystkim chodzi tu o Ostrogotów, którzy w swej wędrówce z płn. Polski (III w. n.e.) szli wzdłuż Bugu (nazwa ta jest germańska) poprzez Wołyń (czyli zahaczyli o część słowiańskiej siedziby) do stepowych rejonów Ukrainy i utworzyli tu rozległe państwo wspólnie z ludami sarmackimi, następnie zniszczone przez Hunów. Oni sami zaś wywędrowali na zachód. Należeli generalnie do typu halsztacko-nordyckiego, z niewielkimi wpływami Brunn i Borreby wyniesionymi z płd. Skandynawii, oraz innych typów które zaabsorbowali na ziemiach polskich. Od północnego wschodu graniczyły ze Słowianami ludy ugrofińskie (co najmniej od pierwszych wieków naszej ery). Nie wpłynęły one wprawdzie na naszych przodków w sferze kultury czy języka, ale wywarły na nich duży wpływ pod względem rasowym. Pierwotni Ugrofinowie zamieszkiwali rejon dzisiejszej wschodniej Rosji, od Oki, przez środkową Wołgę po Ural. Ich wpływy sięgały źródeł Dniepru i Dźwiny. Przejawiali cechy pośrednie między typem Danubian, który przenikał z płd. Rosji a typem uralskim z północnej strefy leśnej. Tym samym byli pierwszymi przedstawicielami podtypu Neo-Danubian. W ostatnich wiekach przed naszą erą i kilku pierwszych naszej ery zaczęli się przesuwać na północ, a przede wszystkim na zachód. Ci którzy osiedlili się nad Zatoką Fińską zasymilowali wcześniejszą ludność i zaabsorbowali typy rasowe jakie reprezentowała (najpierwotniejsze były zarówno lokalny typ uralski, jak i nie występujący już wschodnio-górnopaleolityczny, typy Borreby i Brunn albo były autochtoniczne albo napłynęły z państw nadbałtyckich lub Skandynawii; na przełomie II i I tysiąclecia przybyła z południowej Rosji oraz ze Skandynawii ludność w typie Corded, która osiedliła się głównie na wybrzeżach Finlandii i w Estonii). Wykształcił się u nich wtedy podtyp, nazywany wschodnio-bałtyckim, charakterystyczny dla Finów, Estończyków jak też dla indoeuropejskich Bałtów. U ich łotewskiego odłamu powstał on w wyniku asymilacji Finów, zaś u Litwinów i Prusów (jak też u słowiańskich Pomorzan) wykształcił się w podobnym procesie mieszania się reprezentowanego przez nich pierwotnie typu Danubian / Neo-Danubian z wcześniejszą ludnością, o składzie rasowym opisywanym wyżej. W późniejszym czasie wszystkie te ludy wchłonęły znaczną domieszkę typu halsztacko-nordyckiego (w przypadku Pomorzan i płd. Bałtów głównie z wschodnio-germańskiego źródła, w przypadku Bałtów płn. oraz Finów i Estończyków byli to Waregowie / Szwedzi, następnie w Średniowieczu na Pomorzu i państwach bałtyckich zaczęli osiedlać się Niemcy w typie halsztackim bądź Borreby/Falish). Wróćmy jednak do tych Finów którzy wpłynęli na Słowian. Był to ten ich odłam który przemieścił się w kierunku płd-zachodnim i dotarł do środkowo-zachodniej Rosji i płn-wschodniej Białorusi. Wkrótce po zetknięciu się ze Słowianami wielu z nich uległo slawizacji. Pozostawili po sobie wpływ typu uralskiego (wprawdzie częściej w postaci mieszanki Neo-Danubian, niż w czystej postaci). Niewykluczone jest też, że Prasłowianie mogli częściowo wchłonąć elementy uralskie już wcześniej, od pierwotnej nie-fińskiej i nie-indoeuropejskiej ludności zamieszkującej dzisiejsze państwa nadbałtyckie i płn-zachodnią Rosję. Abstrahując od jego pochodzenia można powiedzieć, że towarzyszył on Słowianom już w czasach ich pierwszych migracji do Europy Środkowej. Początkowo był u nich w mniejszości ale z biegiem stuleci jego wpływ zwiększył się znacznie i spowodował transformację wspominanego już proto-nordyckiego typu Danubian (u Słowian różnił się on trochę od swego neolitycznego pierwowzoru, był częściej pośredniogłowy [np. u Polan średnio 76,7 C.I.], zaś nosy nie były wyłącznie średnio szerokie lecz oscylowały na pograniczu wartości wąskich]) charakteryzującego Słowian do okresu XI/XIII wieku, w podtyp Neo-Danubian, który występuję u nich obecnie. Poza tym typ uralski wykazywał czasami cechy "mongoloidalne", tak więc ich występowanie u części Słowian, przede wszystkim ich wschodniego odłamu, jest pochodną domieszki powyższego typu, mniejsze znaczenie mają wpływy koczowników turko-mongolskich (Hunowie, Awarowie, Bułgarzy, Chazarowie, Mongołowie i inni). Lecz niektóre z tych ludów (głównie Awarowie i Bułgarzy) nadały impet słowiańskiej ekspansji i często tworzyły ze Słowianami twory polityczno-militarne które pomogły im przełamać opór Cesarstwa Bizantyjskiego i zasiedlić już od przełomu VI / VII w. n.e. Bałkany. Opanowali też w tym okresie zach. Polskę, Czechy, wschodnie Niemcy, będące przedtem centrami osadnictwa germańskiego. Wchłonęli tam resztki Germanów, jak i w przypadku Polski i Czech również wcześniejszej ludności [Wenedowie, Celtowie], spowodowało to wykształcenie się u nich typu bliższego właściwej rasie nordyckiej, dotyczyło to szczególnie Słowian Połabskich (obecnie zgermanizowanych). Ci którzy wyemigrowali dalej na południe, zetknęli się na Bałkanach z wcześniejszą częściowo zromanizowaną, częściowo zhellenizowaną ludnością. Narzucili jej wprawdzie swój język i kulturę ale przejęli jej typ antropologiczny, na wschodnich Bałkanach głównie wschodnio-śródziemnomorski, w zachodnich dynarski. W Grecji i Albanii, gdzie ich osadnictwo było słabsze ulegli asymilacji. Podobny los spotkał ich w Rumunii i na Węgrzech. Pozostał tam jednak po nich podtyp Neo-Danubian, stanowiący od 1/5 (Rumunia wraz z Mołdawią) do około 1/3 (Węgry). W tym ostatnim przypadku spowodowane to było tym że Węgrzy, tak jak i inni Ugrofinowie również częściowo reprezentowali typ Neo-Danubian, oprócz innych, w tym mongoloidalych domieszek. Z kolei w Czechach i Słowacji miejscowi Słowianie ulegli w Średniowieczu procesowi brachycefalizacji, i podobnie jak w Austrii i płd. Niemczech znaczną część ludności stanowi u nich typ alpejski i dynarski. Wśród Rosjan zaś, znacznie większy procent niż we wczesnym Średniowieczu stanowi typ uralski, ma to związek z ich ekspansją na wschód oraz północ i asymilowaniem ugrofińskiej, wcześniejszej ludności.

Tu masz to podane w przystępnej formie http://antropologia-fizyczna.pl/index.php/typologia-rasowa-czekanowskiego