Własnie mój niby orzyjaciel wyśmiał mnie

ze nie mam jakiejs pasji no wiec zaczełam mu tłumaczyc dlaczego tak sie stało w podstawówce strasznie chciałam chodzic na gimnastyke artystyczną i rodzice zapisali mnie na kurs ale ja strasznie duzo chorowałam i nie było mnie na treningach wiec trenerka powiedziała, ze musze sie cosfnac do poczatkowej grupy. Niestety w tym czasie moi rodzice byli bardzo biedni i nie mogli mi juz opłacac tych zajec. Mieszkalismy na wsi a wiadomo ze dzieci na wsi pomagaj a w gospodarstwie wie pozniej ja tez pomagałam po szkole a jak miałam wolne to trzebabyło sie uczyc albo chciałam wreszcie odpoczac. Po maturze poszłam do normalnej pracy i przez jakies czas jeszcze dorabiałam, jednoczesnie studiujac zaocznie. No kiedy ja miałam ta pasje cwiczyc??? a "przyjaciel" ze mi sie nie chciało, ze leniwa jestem itp:( sie wyzalic chciałam

oolej to

daj spokoj

nie mart sie mozemiał zły dzien i tak walnoł ;/

to juz nie pierwszy raz jak mi takie rezczy gada wiec raczej nie moge go nazwac przyjacielem on zawsze dobrze sytuowany, zarabia z 5 razy tyle co ja bo sie potrafi rozpychac łokciami i niekoniecznie zawsze uczciwie , dzieci wychuchane i nic nie robia poza szkołą, zadnych obowiazków no to se rozwijaja pasje

jest mi smutno :(

To nie jest twoj przyjaciel... skoro cie nie rozumie :o

moze on ma racje, moze to moja wymówka?