Facet idealny?

Jestem z nim już kilka lat, chociaż znamy się już bardzo długo. Na początku on mnie zdobywał, układało nam się. Potem pojawiła się ona. Cierpiałam. On po pewnym czasie zrozumiał. Przepraszał. Zapewniał, że kocha i strasznie żałuje. Nigdy nie przestałam go kochać. Ale nigdy nie zapomnę tego bólu. W końcu przyjęłam przeprosiny. Było kolorowo i romantycznie jak w holywoodzkim filmie. Z czasem zaczęłam czuć, że coś między nami się wypala. Motylki odleciały z brzucha, a iskra w oku zgasła. Jestem z nim. On bardzo się zmienił. Jest facetem i przyjacielem w jednym. Przynosi kwiaty, obdarowuje prezentami. Dba o mnie. Szepcze czule do ucha. Nasi rodzice się znają. Poznała mnie prawie cała jego rodzina. Jego zna również moja. Dużo razem przeszliśmy. Próbowałam z nim rozmawiać na zasadzie "Co by było gdyby ..". Nie potrafię tak poprostu powiedzieć mu, że to koniec, że to już nie to uczucie nas łączy. Boję się jego bólu. Nie chcę żeby był nieszczęśliwy. Co robić?

porozmawiac z czasem bedziecie dazyli do powazniejszych planow, on napewno dojdzie do rozmowy o malzenstwie :( pomysl o tym, jesli bys za niego wyszla mialabys jednym slowem "przerabane" :( poprostu porozmawiaj, powiedz co czujesz, nie wolno klamac, bo z czasem bedzie jeszcze gorzej

musisz mu to szczerze wyznać- nie ma innej rady. Chcesz go oszukiwać?? Siebie oszukiwać i cierpieć?? Bez sensu- będzie bolało bo zawsze boli ale bądż uczciwa wobec niego i siebie póki jeszcze nie "zaklepaliście" ślubu, nie macie dzieci- on ma jeszcze szanse sobie znaleźć kogoś a tak to tylko marnujesz swój i jego cenny czas- powodzenia