Ostro namieszałam w swoim życiu. Wszystko przez pracę, co dalej zrobic?

Mieszkam w niedużym miasteczku w którym jest trudno o pracę. Jestem młodą 24 l. kobietą, dwa lata po ślubie. Mieszkamy z mężem dosyć skromnie, na 25m2. W niedługim czasie po ślubie, straciłam pracę. Pracowałam na taśmie, ale przyszły redukcje. Zwolniono mnie. Chciałam pracować, ale nikt nie chciał mnie zatrudnić. Skończyłam technikum gastronomiczne i dla takiej osoby jak ja nie było pracy. Przez prawie rok żyliśmy tylko z pensji męża - 1900zł zarabia. Nie za dobrze nam się żyło. Dostałam w końcu pracę, dobra pracę z której jestem zadowolona. Dostałam 1800zł wynagrodzenia, ale okłamałam zatrudniającego. Powiedziałam że mam doświadczenie i zmyśliłam pewne sprawy. Dostałam zatrudnienie, ale popełniałam wiele błędów w pracy. Pewnie dawno by mnie zwolniono, gdyby nie to że wpadłam w oko szefowi. Facet ponad 20 lat ode mnie starszy, w związku, z 3 dzieci. Zalecał się do mnie, a ja chciałam tą pracę utrzymać i byłam dla niego miła. Doszło do tego że przespałam się z nim kilka razy:( Zrobiłam to przez pracę, czułam się bardzo nie pewnie, a po tym mogłam odetchnąć że nie dostane wypowiedzenia. Niestety paręnaście dni temu wyszło że jestem w ciąży. To zasługa mojego szefa:( Jestem o tym przekonana. Przez kilka dni o tym myślałam, postanowiłam z nim porozmawiać. Powiedziałam szefowi, był zaskoczony. Proponował mi że pokryje koszta usunięcia, ale nie chciałam. Po przemyśleniach zaoferował się że da mi 300zł podwyżki i że będę mogła pracować po 6 godz. dziennie a nie 8. Zgodziłam się. Dopiero po miesiącu rozmowy z szefem, powiedziałam mężowi że jestem w ciąży. Bałam się jego relacji, ale szybko się z tym pogodził i nie robił mi żadnych pretensji. Jest przekonany że dziecko jest jego, wczuł się w rolę przyszłego ojca. Rozmawiał nawet z szefem i ten dał mu podwyżkę o 150zł. Wszystko wygląda dobrze, ale tak nie jest. Ja się jakoś martwię co będzie dalej. Głupio zrobiłam że chciałam tej pracy za wszelką cenę. Nie chciałam niszczyć związku. Wygląda że jest dobrze, ale jak będzie w przyszłości?

jesli to nie prowokacja,to twoja obłuda wczesniej czy później odbije sie na tobie bardzo negatywnie..jakbym był twoim mezem kopnał bym cie w dupe bez mrugniecia okiem...szmaci sie bo inaczej nie potrafi poradzic sobie z własnym nieudacznictwem..tragedia

jestem przekonana na 100 % ze to prowokacja, bo nie jestem w stanie uwierzyc, ze dziewczyny w dzisiejszych czasach z dostepem do wszelkich mediow sa w stanie byc tak naiwne, by wierzyc, ze takie cos sie uda, nawet w wielu filmach pokazane jest, jak kobieta po 15 - 20 latach musi sie przyznac, i to dopiero cios dla meza ja powiem tak (jesli to prawda) , mialas odwage przespac sie ze starym prykiem miej odwage przyznac sie mezowi i radz sobie sama, ale tym razem postaraj sie juz nie robic tego dupa...

znalazlam blad, zdolna jestem, nie? :D

:( Ja nie kłamie, nie miała bym w tym celu. Paskudne jest moje życie, szkoda że to wszystko jest prawdą. Nie łatwo mi dalej żyć i udawać.

kolejny chłam do połkniecia dla pelikanersów bujaj się z takim duperelami!

poddałam się w połowie musisz bardziej się postarać, bo takie naiwne posty już nie chwytają było tego full....

wierze tobie Karolinko :) mialam podobnie, to straszne uczucie zaplacisz wysoka cene za te prace, zreszta juz placisz :(

Najlepiej będzie, jeżeli powiesz prawdę mężowi, bo to i tak się dowie. Odwagi !

jajami o sosnę :o

W życiu prędzej czy później trzeba ponieść konsekwencje swoich czynów. Kłamstwo ma krótkie nogi, wyjdzie na jaw albo sama się złamiesz wyrzutami sumienia, chociaż nie wiem czy o coś takiego ciebie w ogóle podejrzewać. Oby mąż nie był głupi i też doprawił Ci rogi a dziecko było wypisz wymaluj biologicznym tatusiem;]

miejmy nadzieje ze dzidzius bedzie zdrowy... a reszta... etaaammm http://bitwa-na-sniezki.pl/780782

no proszę jak łykają jak pelikany :D plikanersy wam byle gówno napisać i już wierzycie :D

skad wiesz ze to dziecko szefa ? :O