nowe miasto, brak znajomych, porozmawiam

od niedawna mieszkam w nowym miejscu, wszyscy znajomi zostali gdzieś tam, mam pracę, ale kiedy przychodzi wolny dzień nie wiem co mam ze sobą zrobić:( brakuje mi zwyklych rozmow o zwyklych rzeczach z serdecznymi mi osobami, czy znalazłyście się w podobnej sytuacji i jak sobie radziłyście?

A w jakim mieście jesteś? Masz jakiś fajnych sąsiadów, koleżanki z pracy?

ja mieszkam pól roku w nowym iejscu mam meża dziecko zajecie na codzien mam jakis znajomy mam ae czesm jest cięczko

jestem w stolicy, na wieś nie mam zamiaru wracać, piszę tu, bo mam chęć pogadać, znajome z pracy owszem, ale póki co, ciężko się wbić pomiędzy już zżyte ze sobą osoby:) oczywiście to kwestia czasu, bo są to otwarte i sympatyczne osoby:)

pomyslalam ze mozna tu na kafe pogadac ale sie pomylilam najwyrazniej trudno

oki rozumiem a kawe pije i owszem, nie tylko literami, rozumiem tez, ze sa wieksze problemy niz moj smieszny jakze problem,hehe pozdrawiam wszystkich kafateriuszy

ja mam podobn a i jeszcze gorzej kochana... przeprowadziłam sie do narzeczonego do niemiec, jestesmy az pod francuska granicą, nie ma tu wcel polaków, rzuciłam prace w szkole podstawowej, on pracuje od 7 do 18 wiec calutki dzień siedzę sama. Pisze prace mag, sprzątam, biegam, gimnastykuje sie, czytam, ucze sie niem i umieram z nudów i braku rozmów z innym człowiekiem. :( Nie wiem jak długo jeszcze wytrzymam, szukam tu intensywnie pracy ale wszystko jest takie obce, niezrozumiałe....czasem mysle, czy nie rzucic tego i nie wrócić.Zobaczymy, może dam radę, mam nadzieje.. A ty sie nie przejmuj, pracujesz, poznajesz ludzi...zobaczysz, nim sie obejrzysz bedziesz miała grono koleżanek..ja juz raz przezyłem przeprowadzkę do innego miasta z domu rodzinnego, poczatki trudne, później poznałam mnostwo fajnych ludzi, pozdrawiam serdecznie :)

do martynoska 23 dziekuje Ci za zrozumienie:) zyje z nadzieja, ze wlasnie tak sie stanie jak piszesz, i wiem rowniez co czujesz:) bo bylam za granica wytrzymalam rok, bo bylam tam z nieodpowiednia osoba, z ktora juz sie rozstalam. Tu jestem ze swoim chlopakiem, on tez ciagle pracuje wiec rowniez sporo czasu spedzam sama. W takich sytuacjach jedynie cierpliowsc moze pomoc:):):) i tego Tobie zycze cierpliowosci no i znalezienia satysfakcjonujacej pracy, rowniez pozdrawiam

ja również ci dziękuje :) Zaraz zabieram sie za poweekendowe porządki i mam nadzieje, że czas jakoś szybko zleci...kurcze przyzwyczaiłam się do zycia w ciągłym ruchu, biegu a tu taka stagnacja...no nic, czego sie nie robi dla miłości swojego życia :) Pozdrawiam buziak