Czy też ta macie z miłością?

Może to już było ale ośmielę się napisać. Macie też tak, że jesteście w związku ale jest to ale? Macie tak, że wiecie i czujecie, że kochacie swoją drugą połówkę ale mimo to w ogóle nie pasujecie do siebie? Jesteście po prostu z innych bajek!? To bardzo boli kiedy patrzę na moją przyszłość, Naszą przyszłość i wiem wtedy, że w ogóle do siebie nie pasujemy a mimo to kocham Go szalenie. Wiem, że kocham bo wróciłam do Niego po ponad rocznym rozstaniu. Wróciłam bo cierpiałam z miłości do Niego. :(

Czasami kochać kogoś wcale nie znaczy, by z nim być.

i nie wiem co to bedzie za kilka lat bo chce u jego boku spedzic aleee wlasnie to aleeee :( rozumiem cie :)

Bua ha ha.. kobietom się naprawdę nigdy nie dogodzi. Zawsze jest jakieś 'ale' ;) Ile na kafe tematów zaczynających się: Kocham swojego faceta, jest cudowny, rozumiemy się, ale.... bua ha ha

I sobie wbijcie do głów, że miłości czy partnera idealnego nie ma. jakby był, to nie byłoby żadnego 'ale' prawda ? Myślicie za to, że wy jesteście idealne w oczach swoich facetów ? haha

Aby przetrwać ze sobą więcej niż kawalątek życia potrzeba czegoś więcej niż miłości. Skoro nic Was tak naprawdę nie łączy to źle temu wszystkiemu wróżę. W końcu nadejdą czasy gdy szalona i gorąca miłość zamienić się będzie musiała w coś trwałego, "swojskiego" i nieśpiesznego.... a wtedy na czym oprzecie wasze relacje? Czym podtrzymacie wzajemne zainteresowanie skoro Twa bajka nie jest jego powieścią? W związku trzeba być też kumplami, powiernikami, partnerami biznesowymi, trzeba mieć choć trochę i w głowie i na języku aby potrafić zapełniać tym rutynę dnia, i aby mieć broń do walki ze wszelkimi przeciwnościami. Tu miłość nie zawsze pomoże bo jest składową nie "wszystkim". To tak jak z pożywieniem, można jeść samą bułkę ale czy pieczywo z masełkiem, wędliną, warzywami, chrupiące i świeże nie jest bardziej smaczne i najważniejsze pożywne? :)

MisiuUszatku a czy ja mówię, że On jest zły czy coś takiego? NIE! Jest naprawdę dobrym człowiekiem. Po prostu mamy inne zainteresowania, nie mamy wspólnych tematów, jesteśmy z innych bajek. Nasz dzień po prac wygląda tak, że On siedzi przed komputerem a ja? albo siedzę przy swoim, albo sprzątam już posprzątane mieszkanie, pielęgnuje ciało już nawet za bardzo wypielęgnowane, maluje paznokcie które są już pomalowane, oglądam TV , czytam książkę, robię kolacje, biorę długą kąpiel. O niczym nie rozmawiamy, później idziemy spać. Oczywiście przy rodzinie udajemy szczęśliwą parę, z wszystkim się zgadzamy, ale kiedy już nikt nie patrzy każde z Nas zajmuję się swoimi sprawami. Kiedy On ma kłopoty staram się mu pomóc jak tylko mogę, ja natomiast nie mogę na nim polegać :( I co mi z tej miłości przyjdzie w przyszłości? Sama nie wiem co robić.

i pozwolę sobie tylko dodać, że mimo wszystko jest idealnym kochankiem, jedynie w łóżku się zgadzamy ze sobą. Pamiętam jak Nie byliśmy razem, po rozstaniu - poznałam naprawdę fajnego faceta. Był niczym moja bratnia dusza, rozumiał mnie i moje potrzeby mogłam z Nim porozmawiać na każdy temat od A do Z tak samo On ze mną, mieliśmy wspólny język było naprawdę cudownie ale serce nadal wołało mojego byłego obecnego mężczyznę. Zakończyłam tą znajomość i wróciłam do serca ale rozum został gdzieś z tyłu sam :( Ostatnio dość często się zastanawiam czy nie lepiej by było odnaleźć rozum a serce zostawić.