List....

Witam. Chciałam się Was poradzić w pewnej kwestii, mam nazieje, że pomożecie. Mianowicie, ponad rok temu (dokładnie w kwietniu 2008) zmieniłam miejsce zamieszkania, po prostu z jednej ulicy na inną. Już przed przeprowadzką zauważyłam pewnego faceta z sąsiedniego domu, nasze domy odziela jedynie siatka ogrodowa. Spodobał mi się szalenie, nie wiem czy ja mu też, zawsze przygląda się , ale powody moga być różne. Nie wiem czy można tu mówić o zakochaniu-nie rozmawialiśmy ani razu, tylko spojrzenia, ale czuję tak właśnie, jakbym się zakochała. Nie mogę przestać o nim myśleć. I tak sobie trwa to już 1,5 roku :( Nie naleze do odwaznych dziewczyn, które to wyciągają pierwsze ręke, zagadują, posyłają uśmiechy. Jedyne na co się zdobyłam to na napisanie listu...i leży gotowy w szafce już od ponad miesiąca, tylko nie mogę się zmusić żeby go wysłać, boje się, że się dowie, że to ja, że mnie wyśmieje, albo że jeśli będzie się chciał spotkać ( a prędzej czy poźniej na pewno będzie chciał) to nie pójdę. Bo problem też tkwi w tym, ile on ma lat. Jest około 9-10 lat starszy ode mnie. Nie wiem czy tacy faceci mogą brać na poważnie nastolatki. Zasadnicze pytanie brzmi czy wysłać ten list i czy to ma w ogóle sens? Czekam na odpowiedzi z góry dziękuje.

juz lepiej idz na silownie spozytkuj energie.Jakby chcial to sam by wykazal inicjatywe.A list spal.

Nrazie spalenie wygrywa....Ale z drugiej stronyco tracę wysyłając? Może dowiem się jaki naprawdę jest. Sama nie wiem...i tk pewnie się nie odważę, ale dzięki.

:)rozejrzyj sie w okol.Tam tez sa fajni faceci.

Nie, na pewno nie tacy jak on. Nie wiem ile można tkwić w takim stanie "zauroczenia". Chciałabym, żeby mi przeszło...Albo żeby on pokochał mnie...