Ludzie są wrażliwi?

Odbyła się dyskusja między mną a koleżanką na temat wrażliwości. Ona stwierdziła, że większość facetów jest wrażliwa, tyle, że ukrywa to i nie pokazuje. A co za tym stwierdziła, że większość ludzi jest wrażliwa tylko nie pokazuje tego na codzień. Jako argument podała mnie... Bo ja faktycznie na codzień tego nie pokazuje, a czuję się nawet nadwrażliwy :/ Moim zdaniem ludzie prawdziwie wrażliwi to mniejszość. Potrzebna jest głębsza myśl, releksja, szersze i silniejsze postrzeganie świata żeby być wrażliwym. Potrzebna jest inteligencja emocjonalna, ale też i intelektualna. Jeśli większośc ludzi taka jest to dlaczego na świecie jest tyle zła???

i jest ich coraz mniej i coraz bardziej sa uwazani za 'innych' i nie dostosowanych do tego komercyjnego swiata

Pomyślałem dokładnie jak Ty. Innej wrażliwości w nich nie widzę. A tu chodzi o refleksję nad życiem, światem, spojrzenie wgłąb siebie, poszukiwanie odpowiedzi, obserwowanie otoczenia, odczuwanie bólu, ale nie związanego z życiem przyziemnym. Ja nie widzę tego w ludziach, jak mogą być wrażliwi?

nie czuj się wyjątkowy

Mnie się wydaje, że mało wrażliwości pozostało we współczesnym świecie. Ludzie nie dostrzegają prawdziwego piękna, nie doceniają żadnej chwili, nawet tej, która pozornie nie jest najlepszą z naszych chwil. Myślę, że wrażliwość ludzka została utracona wraz z biegiem lat, niestety... teraz wszyscy gonią za pieniędzmi, karierą... nie mają czasu na miłość, uczucia, nawet na własne hobby. To chore.

moim zdaniem jesteśmy takimi wrażliwcami od święta, przykładem jest Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy czy obecna akcja zbierania żywności dla ubogich, by im zrobić paczki, czy też Mikołaje na motorach, którzy rozdawali zabawki dzieciom z Domów Dziecka. A na codzień? Jak pomagałam leżącemu człowiekowi na ulicy wszyscy patrzyli jak na debilke , ze do pijaka podeszłam. Jak się później okazało, to był człowiek chory na cukrzycę :( Takich przykładów mogę mnożyć... Większość niestety patrzy na swój czubek nosa.

"W muszelkach Twoich dłoni Ocean śpi spieniony Więc przystaw je do ucha I słuchaj, słuchaj A gdy otworzysz dłonie Na każdej białej stronie Zobaczysz mapę życia Więc czytaj, czytaj A dłonie tak bezbronne Unosi życia prąd Jak białe brzuchy ryb Gdy gna je wodna toń Lawice białych śladów Ktoś bł i walczył z nurtem A teraz gna w niepamięć Wciągany w wiry kutrem Więc mocno ściskaj pięści Jak gdybyś chciał na krótko Zatrzymać małe serce Co jest jak chwiejna łódka."