Rodzice pytali się mnie ostatnio jaki chciałbym prezent na święta.

Powiedziałem, że nie wiem. W zasadzie z materialnych rzeczy wszystko mam co mi potrzebne do szczęścia. Nie mam tylko (albo aż) : - kolegów - przyjaciół - dziewczyny Poza tym wkurza mnie to że ludzie są tacy wścibscy, że ciągle się ze mnie śmieją, że nie potrafię się z nikim zaprzyjaźnić. Chciałbym, żeby to wszystko się zmieniło, ale z drugiej strony boję się zmian. Sam już nie wiem.

Proszę o klik: http://change.menelgame.pl/change_please/1437213/ Dziękuję :)

Pewnie dlatego, że nie mają nikogo innego do wyśmiewania.

Bo mam 45 lat i jeszcze z nimi mieszkam ? :(

Skoro nie masz przyjaciół i jesteś pośmiewiskiem to nie bój się zmian, bo gorzej być już nie może :-) A ile masz lat?

Prawie 30.

Przecież, kurwa napisałem już chyba, nie ?

Niech zaczerni... i tak będziemy się z niego brechtać....hue hue hue :D :D

Zaczerniłem. Mam 30 lat.

Pracujesz gdzieś czy siedzisz w domu?

To się brechtaj. Tylko na tyle Cię stać. Też masz się czym chwalić...

Na razie jestem na stażu. Za 3 miesiące kończy mi się staż i znowu będę bezrobotny. Do pracy chodzę pracować, a nie rozmawiać z kolegami, więc tam ich też nie mam.

Poza tym to jest urząd, więc ciężko tam o ludzi w moim wieku.

I tu jest kolejny problem, bo nie chodzę na żadne imprezy, a sam zapach piwa mnie odrzuca.

30latek na stażu?

Tak, bo w zeszłym roku z powodu kryzysu urząd pracy zniósł przygotowanie zawodowe i dlatego udało mi się wkręcić na staż. W przeciwnym razie pewnie do tej pory byłbym bezrobotny.

Sorki, to było jeszcze w tym roku :-)

Czy Ty nie stronisz trochę od ludzi? Wiadomo, że w pracy różnie bywa. Nie zawsze atmosfera jest fajna albo tak jak napisałeś ludzie nie są w Twoim wieku, ale poza pracą nie masz tak zupełnie nikogo?

Tak, stronię od ludzi, ale to dlatego, że oni się ze mnie śmieją. A poza pracą nie mam nikogo.

Powinieneś olać idiotów i jak najszybciej poszukać pracy. Nie po stażu, ale już teraz. Zmienisz otoczenie i może myślenie na pozytywne :-)

Tylko gdzie ja znajdę pracę w 20-tys. mieście ?

Nie wyjadę, bo się boję większych miast. Studiowałem przez 5 lat w większym mieście więc wiem jak to jest.

No ale nie masz 5 lat;-) Możesz poszukać pracy w innym mieście. Poznać nowych, ciekawych ludzi. Kto nie próbuje ten nie ma:-(

No a co chciałbyś robić? Co studiowałeś? Musisz mieć jakieś zainteresowania.

Kancik, już daj spokój z tym piwem:-) Niektórych naprawdę odrzuca:-(

Chodzi o to, że zwracam na siebie uwagę, a wiadomo jak inni ludzie traktują "odmieńców". U mnie w mieście większość już się przyzwyczaiła, ale mieszkam w nim od urodzenia więc to co innego. Poza tym w większym mieście musiałbym znaleźć taką pracę, żeby dać radę się samemu utrzymać (łącznie z wynajęciem mieszkania), a tu mieszkam z rodzicami więc jest dużo łatwiej. O swoich zainteresowaniach nie będę pisał.

Ja też zwracam na siebie uwagę. Jestem domatorką, a to straszna zbrodnia;-) Nie lubię imprez typu wesela. Nie dlatego, że mnie dołują. Teraz wszystko robi się na pokaz. I słyszę, że nie ładnie jest nie pójść, że to nie wypada. A co to za argumenty? Nie byłam na studniówce, bo matoły z mojej klasy do ostatniej chwili żarły się między sobą co ma jak wyglądać. A potem gruchali coś tam sobie do uszek, że nie przyszłam. Lubię czasem zamknąć się w pokoju i przesiedzieć cały dzień. Dla rodziny, znajomych jest to sytuacja nie do ogarnięcia. Niektórzy z tego powodu odeszli;-( Ale ja się nie zmienię na siłę. A reszta niech się buja:-)

No ale co można poradzić jeżeli ktoś nie wie jak znaleźć choć jedną osobę do towarzystwa? Która nie będzie Cię krytykować, a zaakceptuje? Co jeżeli ktoś jest bardzo zamknięty? Kolega jest starszy ode mnie i nie wiem czy mogę coś takiego doradzać, ale może pomógłby psycholog?

Byłem już nawet u kilku psychologów, ale co z tego? Tylko tyle, że miałem z kim pogadać. Tylko niestety te rozmowy nie wyszły zbyt tanio.

A co na to wszystko Twoi rodzice? Masz rodzeństwo?