Miłość czy jednak zauroczenie?

Znam tego chłopaka od przedszkola:),chyba każdy przeżył takie zakochanie w tym wieku:), ja też. Ale później ta miłość przerodziła się w nastoletnią...i tak dalej. Było w między czasie jeszcze paru innych chłopaków, ale zawsze M nie był mi obojętny i to on w mojej głowie( w tym czasie był tym pierwszym i tak jakby prawdziwym),gdy zauroczenie się kończyło M był najważniejszy i w głowie, i w sercu. Nikomu, nigdy o tym nie mówiłam, bo i po co? Pewnie i tak by każdy powiedział, zauroczyłaś się, przejdzie Ci... Ok, ale ja widzę wszystkie jego wady, nie idealizuję, a na dodatek kocham je. Wiem,że nigdy nie będziemy razem, nie łudzę się już. Ale wydaje mi się,że to moja jedyna, największa miłość i wszystkie inne to już będą rzeczywiście 'te drugie...', wiem,że gdyby okazał mi chociaż trochę zainteresowania czułabym sie jak w raju i nigdy bym go nie zostawiła. Jednak myślicie,że to tylko zauroczenie?

Mysle ze masz za duzow olnego czasu.

a jaki masz z nim kontakt? Szkola, praca?

śmiechulinka :)

Zastanawiam sie dlaczego piszesz tutaj? Przeciez to Ty najlepiej powinnas wiedziec co czujesz i nie daj sobie wmowic niczego przez innych.. A o milosc mysle warto walczyc..