Szczeniak a dziecko - dylemat.

Witam. Mieszkamy z Mężem w domu jednorodzinnym. Obecnie staramy sie o dziecko. Chcielibyśmy mieć też w przyszłości psa. Mamy teraz dylemat. Czy brać szczeniaka kiedy dowiemy się o tym, że jestem w ciąży (tak aby przez okres ciąży zajmowac się szczeniakiem i jak podrośnie to akurat urodzi się dziecko i nie będzie już pies wymagał takiej opieki bo już będzie duży) czy wziąć szczeniaka równocześnie z narodzinami dziecka (tak, aby oboje się razem wychowywali) czy nie brac narazie psa a skupić się na urodzeniu i wychowaniu dziecka i poczekać ze 3 lata aż dziecko podrośnie? Sama nie wiem. 1.Pierwsza opcja wydaje się logiczna, ale jeśli po tych 9 miesiącach nagle pies zejdzie na drugi plan i będzie zazdrosny o dziecko? 2. Na pewno będzie ciężko zajmować się małym szczeniakiem i małym dzieckiem jednocześnie więc to były chyba problem. 3. Nie chcemy czekac z tym psem aż tyle czasu, a dziecko jak podrośnie do wieku 3-4 lat i tak będzie temu psu dokuczało bo w końcu pies to nie zabawka. Poradźcie co robić.

najpierw dziecko, potem pies. tak bedzie bezpieczniej dla dziecka (niestety niekoniecznie dla szczeniaka).

problem też jest w tym, że mieszkamy w domu jednorodzinnym i pies przydałby się choćby zaraz (np. do obrony posesji), zwłaszcza że chcemy jakiegoś większego psa typu berneński pies pasterski, dog niemiecki czy nowofundland. Czekać 4 lata na zakup psa, gdzie i tak już dość długo się powstrzymujemy jest bardzo trudne bo oboje z Mężem kochamy zwierzęta i całe życie się z nimi wychowywaliśmy i teraz chcielibyśmy mieć swojego psa no ale nie wiem jak zrobic, aby nie było problemu z dzieckiem.

Najpierw odchowaj dziecko tak do 3 lat a potem piesek. Piesek wymaga tyle pracy co dziecko i tyle samo uwagi - nauka sikania, kąpiele, czesanie (jeśli długowłosy) zabawy. Mam 2 dzieci, 2 psy i kota i wiem co mówię.

skoro pies i tak ma mieszkac na dworze, to gdzie problem?

wiem, że szczeniak wymaga ciągłej opieki bo sama w domu rodzinnym miałam psy dlatego się zastanawiam jak to zrobić. Pies będzie na dworze, ale jako szczeniak początkowo będzie spał w domu, a jak podrośnie nie chcę, żeby dziecko nie mogło wyjść samo na podwórko bo jest tam zazdrosny pies.

zdecydowanie najpierw dziecko a później pies. Jeśli pies będzie pierwszy to może uważać dziecko za swojego rywala. Powinnaś psa od początku oswajać z dzieckiem i uważać żeby nic dziecko psu nie zrobiło żeby się nie zraził. Poza tym polecam raczej labradora albo goldena dla dziecka, jeśli chcesz dużego psa. Te razy są bardzo łagodne, zwariowane. To takie wieczne szczeniaki w rozmiarze XXL

nie widze problemu, abys wziela juz teraz psa. Az takiego duzego znaczenia nie ma czy beda razem dorastac czy nie, tymbardziej, ze wymienilas rasy, ktore beda przyjazne dzieciom (oprocz doga niemieckiego), mimo swojej wielkosci. Oczywiscie pies jest psem i musisz rwniez poswiecic wiele uwagi psu, aby go odpowiednio ulozyc. Niestety, musze Cie zmartwic, ale do pilnowania posesji nie nadaje sie zadna z tych ras. Wszystkie te psy potrzebuja spacerow na wielkich odleglosciach, a Nowofunlad dodatkowo potrzebuje zbiorniaka wodnego (przynajmniej spory staw) Do dzieci nie polecam dogow, maja na starosc niepewne charaktery. Jesli macie doswiadczenie w hodowli psow takich ras jak wymienilas, to pol biedy, jesli nie, to odpusc sobie, bo to wiecej pracy niz przy dziecku. Do pilnowania posesji poprostu wez psa, ktory bedzie mial swoje miejsce w kojcu, oczywiscie takiego tez trzeba cywilizowac.

Kochacie psy? NO chyba NIE, jak można pa trzymać na dworze? Dog niemiecki to bardzo przyjazny i potulny psiak mimo groźnego wyglądu, a berneński pies pasterski to pies rodzinny uwielbia przebywac z ludzmi weź opanuj się kobieto dla was to żaden pies...

ja miałam najpierw 3 letniego labrador a pozniej dziecko ale pies akceptuje małą i wie że do domu ma zakaz wchodzenia

Labrador na dworze? Śmiech na sali.... dziecko na dwór na 3 lata i zobaczymy... pies jest członkiem rodziny a nie ochronirzem 24h na dworze za miske zarcia

fanko doduni nikt nie napisał ze pies jest na dworze. My mamy ogrzewaną przybudówkę przy domu i tam nasz pies miał legowisko, ale niestety był już wiekowy (15 latek) i sobie zdechł ze starości. Więcej dużych psów nie planuję. Mam dwa małe szczekunie w domu.

my zakupiliśmy suczkę owczarka niemieckiego jak byłam w 4 miesiącu ciąży(sunia miała 3 miesiące)Jak urodziło się dziecko nie było żadnego problemu z psiakiem,bardzo szybko zaakceptowała malucha.Teraz świetnie się razem bawią.Suka pilnuje dziecka jak własnego,opiekuje się nią a na podwórku nie pozwala się do małej nikomu zbliżyć.Oczywiście nigdy nie przyszło mi do głowy(i nie przyjdzie) żeby zostawić je same-zawsze jestem w pobliżu. Nie powiem że zawsze było różowo.Mała pełzała,raczkowała pomiędzy kłębami sierści(pies mieszka w domu),ubranka też trzeba było czyścić z sierści no ale poradziliśmy sobie.W sumie to poza tą sierścią to nie mam żadnych zastrzeżeń.Ja również nie wyobrażałam sobie życia bez psiaka dlatego nie wahałam się nawet chwili.Obawiałam się jedynie że mała być może będzie uczulona na sierść i psa trzeba będzie oddać a tego bym nie zniosła.Na szczęście moje obawy okazały się bezpodstawne:-)

Nie widzę problemu dlaczego nie miałabyś kupić psa już teraz? Nie znam się na dogach, ale z tego co wiem, to berneńskie i nowofunlandy są bardzo łagodne i nie sądzę, żeby miały problem z zaakceptowaniem malucha w domu. Ja mam 2letniego labradora, staram się właśnie o dzidzię i wiem, że mój pies zaakceptuje dziecko. Choć lab to, tak jak ktoś tu już ujął, wieczne dziecko w rozmiarze XXL, szatan i wariat, gdy na spacerze spotykamy mamy z dziećmi, zbliża się do dzieci ostrożnie, delikatnie liże w rączki, obwąchuje i przestaje zachowywać się jak dzikus :) Myślę, że dla dziecka to super sprawa wychowywać się z psem. A starszy pies jest na pewno lepszym kompanem dla malucha niż np 4miesięczny szczeniak, który wiadomo - dużo szaleje, ma ostre ząbki nie ma jeszcze skoordynowanych ruchów i takie tam ;)

kilka uwag: - pies będzie postrzegał niemowlę jako kogoś stojącego niżej w hierarchii niż on, im większy pies, tym większe ryzyko, że będzie chciał instynktownie zepchnąć dziecko na należne mu w jego przekonaniu miejsce - ciąża przebiega bardzo różnie - co będzie jeśli będziesz musiała leżeć parę miesięcy? jak wtedy zajmiesz się szczeniakiem - ogród nie załatwia sprawy - bo trudno żeby wszędzie walały się psie odchody (pomijając że niszczą trawę) - większość sąsiadów mimo ogródków jednak wychodzi z psem na spacer na zewnątrz. Jak to zorganizujecie? nie zawsze będziesz mogła zabrać dziecko (może być np. chore, spać - a pies będzie domagal się wyjścia).

ale ludzie mają problem, ja to jakbym wzięła psa to dziecka już nie chciałabym mieć.