Właśnie czytałam mój stary pamiętnik i

przeczytałam swoją starą obietnicę... "Że chociaż ja ze swojej starej paczki z dzieciństwa, muszę wyjść na ludzi" Oczywiście obietnica została złamana :( Sama też spadłam na dno. Każdego losy się rozdzieliły i inaczej potoczyły, aczkolwiek wszystkich tragicznie. A ja zostałam z jakąś depresją i myślami samobójczymi. A miało być wszystko w ogóle inaczej :(

rób kupe

i znow zrob kupe... zycie jest jak kupa z masłem, nigdy nie wiesz, jaka ci sie trafi

ehh, nawet jakoś mnie to nie bawi :( Kto by pomyślał przypominając sobie tych roześmianych i beztroskich dzieciaków, że mogą tak skończyć...

ja ci mogę lunąć moczem na pocieszenie :-(

beztroskie kupy... do konca zycia sie je wspomina

Nie łam się.Ja mam nerwicę,depresję miałam ale ją ''wyleczyłam'',nie miałam w życiu łatwo ale z tego wyszłam może nie wyszłam całkowicie bo kłopoty ciągle są ale ''nauczyłam'' się być optymistką...życzę Ci siły i wsparcia.

a jak ci sie znudzi wcieranie mozesz sobie ją wepchnąc do nosa i smarkać do celu

miałam sranie...

U mnie raczej nie ma szans ani na wyleczenie tego stanu, ani na jakiekolwiek wsparcie...

Mój stary pamiętnik .... Fajna sprawa. Mój mówił , o moich marzeniach ,przemyśleniech. Teraz mam przynajmniej porównanie jak marzenia mają sie do życia. Ale nie rezygnuj z marzeń. Po prostu zweryfikuj je.

No właśnie swoje jedyne marzenie zaprzepaściłam :(

ja bylam zmuszona do przeczytania mojego pamietnika ktory pisalam 15lat temu , schodze do piwnicy patrze prawie go zalało :((( ale jako tako uratowal , przetrzymalam go na balkonie bo smierdzial tak papier potrafi z wilgoci smierdziec ze szok , troche poczytalam ale dla mnie to jeden wielki ból poniewaz wtedy zmagalam sie z cierpieniem ,zmarl moj tata!!! dla mnie to bylo cos okropnego stalo sie tak nagle , bylam wtedy zakochana z mojej pierwszej milosci .gdyby nie "on" nie dalabym rady zyc... stwierdzialam ze go spale , gdyby go nie zalało na pewno lezałby sobie spokojnie i czekal ,moze dojrzalabym do tego by ponownie go przeczytac bez emocji ... a tak poszedl z dymem .

a ja zamrazam swoje siki, dodaje fenoloftaleina, zabarwiam je na malinowo i oddaje do banku nasienia a rozój sytuacji obserwuję zza kontenera przy wejściu głównym

Po przeczytaniu tego przyrzeczenia poczułam się jeszcze gorzej niż wcześniej... W sumie i tak byłam tak samo jak oni skazana na porażkę, ale wtedy myślałam, że może mi się uda. To był mój ostatni wpis. Kolejny miał być wtedy jak mi się ułoży. Tego się nigdy nie doczeka...

Teraz się zastanawiam: Dlaczego takie losy spotkały akurat nas wszystkich? Fatum?

kupa, nie fatum

ehh, dzięki przynajmniej za podnoszenie topicu, choć i tak na mało się to zdało..

a co stoi na przeszkodzie, zeby wyjsc na ludzi? przestan sie uzalac i wez sie za siebie. wszystko da sie zmienic, wszystko.

to mi przeszkadza, że zawaliłam szkołę. Nie mam jak tego naprawić bo mam tą cholerną depresję, i nikogo kto mógłby być przy mnie i pomóc mi się z tego wygrzebać. Zamiast tego ludzie jedynie mi dobijają gwoździe do trumny :(

a leczysz sie? depresja sama nie przechodzi a szkole mozna robic nawet w wieku 50 lat wiec to Twoj przejsciowy problem.

Cóż znaczy rok szkoły wobec wieczności? To nie tragedia . Rok szybko mija a potem moze być już tylko lepiej.:)

Nie leczę się. Może i można się uczyć w wieku 50 lat, ale ja jeszcze nawet matury nie mam :O W tym roku będę pisać, ale sobie nie poradzę:O I nie mówcie, że matura jest łatwa itd, bo ja to wiem, i świadomość tego, że jej nie zdam jeszcze bardziej mnie dobija. I co ja do 50 będę robić do 50? Żebrać? Bo od matki muszę się wyprowadzić, i nawet nie będę miała z czego żyć...

Właśnie ja już przestałam wierzyć w to, że może się wszystko zmienić. Że za tyle lat cierpienia przychodzi nagroda w postaci szczęścia. Z tak zniszczonym człowiekiem już nic nie można...

do matury masz jeszcze kilka miesiecy, siadaj na dupie i sie ucz. jesli nawet nie zdasz, to mozesz isc do jakiejkolwiek szkoly policealnej, w tym czasie pracowac. skoro matka Cie wyrzuca, to wynajmij pokoj ze studentkami, koszt to ok 300 zl na miesiac. przyjmij sie w wakacje do jakiejs pracy w barze, w hotelu czy gdzies. i idz do lekarza albo chociaz zacznij brac jakis deprim. chyba ze Twoja depresja jest spowodowana tym, zeby moc sie nad soba uzalac i nic nie robic, to sorry.

W sumie może i tak zrobię... Jak będę się uczyć w szkole policealnej, to przynajmniej pieniądze nie przepadną. Moja depresja jest już przewlekłym stanem, więc to nie jest na pewno jak to stwierdziłaś, jedynie powód do użalania się nad sobą. Za bardzo mi zależało na normalnym ukończeniu szkoły, żeby tak dla swojego widzimisię to zawalić. Te deprim jest bez recepty?

deprim jest bez recepty, bo to ziolowy i pomaga po ok miesiacu regularnego brania, te na recepte pomagaja szybciej. musisz sobie opracowac jakis plan dzialania oraz plan B i jesli to konieczne nawet C. powodzenia, dasz rade. ja dalam :)