dlaczego ludzie czesto traktują mnie jak powietrze?

1) Nie garb się - założę się, że się "chowasz" w grupie. 2) Włączaj się w rozmowę, zadając pytania. Każdy lubi, jak go pytać = interesować się nim.

mam dokładnie tak samo jak wy dziewczyny:/ i też niestety mam wrazenie ze wyglad duzo robi, no ale nic nie poradze na to ze jestem niska mlodo wygladam nawet z makijazem (mam 22 lata i w sklepie dalej nie moge kupic piwa bez dowodu). W ogole chyba jakies polaczenie tych cech wszystkich mam, ale nie potrafie stwierdzic co jest ze mna nie tak. Obcych ludzi przeciez nie zapytam a najblizsi znaja mnie tak dlugo ze i tak tego juz nie widza. To ze przepraszam ze zyje tez juz slyszalam wiele razy, ale nigdy nikt nie potrafil mi wytlumaczyc przez co tak wygladam (nie jestem jakas wystraszona, czy zgarbiona itp.). To musi byc cos w srodku, cos czego nie potrafie zmienic:/

samotna proszę o kontakt, mam ten sam problem i powoli mnie to wykańcza

ja mam to samo mam juz tego dosc... Czuje ze niedlugo sfiksuje. Jestem pomijana czesto podczas rozmow w wiekszej grupie w szkole, jak mam cos zalatwic w urzedzie to sie trzese, mam jakis strach iracjonalny przed osmieszeniem i krytyka, boje sie tez wystepowac na srodku grupy. I ostatnio mam depreche, boje sie az wychodzic na dwor... Wszystko mnie przerasta, nawet najprostsze sprawy... Wydaje mi sie ze tez chodzi o moj wyglad bo jestem niska, drobna budowa ciala, baby-face. Ludzie odbieraja mnie za malolate, dlatego mam problem z ubiorem i zachowaniem sie. Bo wygladam na 18 lat a mam 25... nie wiem co mi doelga ale nie chce juz tak dluzej, chce zeby bylo lepiej, czy to sie kiedys uda?

ja mam tak samo jak Wy:/ jestem ciagle we wszystkim pomijana, czuje sie jak powietrze. NIe mam przyjaciół, a czuje sie soba tylko w towarzystwie chlopaka. I tez jestem bardzo drobna i niewysoka. kto ma ochote pogadac niech sie odezwie: 31736767

fajnie,że nie jestem sama z tym problemem, ale jakoś mnie to nie pociesza. Niby ludzie mnie lubią, nie są złośliwi, szanują i wg. ale to zawsze ja muszę podchodzić do kogoś i gadać na siłę , bo tak to bym siedziała całe dnie bez słowa. Zazdroszczę,że dziewczyny gdzies się razem umawiają, a mnie nigdy nikt nic nie zaproponuje. Myślę czasem że chyba musiałabym brać używki żęby od czasu do czasu z kimś wyjść. Już psychicznie nei wytrzymuje , ciagneło sie tak przez cale gim, a teraz w LO niby fajni ludzie ,ale to mało zmieniło. ;/ Już nie wiem co robić, nie chce mi się żyć.