boję się...

witam! potrzebuję waszej pomocy i jestem ciekawa jakie jest wasze zdanie na ten temat. Otóż mam taki problem, boję się że rozczaruję moich najbliższych. Zawsze robiłam to co chciałam a nie to czego oczekiwali odemnie inni i było mi z tym dobrze. Sytuacja jednak z czasem się zmieniła. Zaczęłam studia na dość poważnym kierunku, jednak teraz zastanawiam się czy to jest na pewno to co chcę robić w życiu. Mam fajną pracę, lubię ją i znam się na tym co robię i chyba o to powinno chodzić. Nie chcę budzić się rano z myślą że muszę iść do pracy której nie cierpię tylko dlatego że jest dobrze płatna i że inni myślą że tak powinno być. Boję się jednak że jak przerwę szkołę to rozczaruję męża, rodzinę...Ale z drugiej strony nie chcę robić nic na siłę. Strach jednak przed samym powiedzeniem im o tym dławi mnie i chce mi się płakać. Nie wiem co robić:(

na ktorym roku jestes?

teraz na drugim...

twoi bliscy powinni uszanować Twoją decyzje, a zapewnienie bytu materialnego rodzinie powinno leżeć w gestii faceta(męża)

Wiesz ja rzuciłam studia zeby miec pieniadze i wyjechalam za granice, wrocilam niedlugo potem ale juz nie na studia i teraz zaluje, bo nie mam wyksztalcenia a z praca jest ciezko. Radze ci nie przerywaj szkoly, albo zmien kierunek na taki ktory jest zwiazany z twoja praca, to chyba rozsadne wyjscie. Nie rzucaj szkoly, nigdy nie wiesz co cie spotka, mozesz zostac zwolniona ,po prostu mozesz stracic ta prace. Dobrze zebys miala wtedy ten "papierek". Przeciez mozesz studiowac i jednoczesnie pracowac nadal, to ze studiujesz i zdobedziesz wyksztalcenie nie oznacza ze musisz rzucać swoja prace.

i pamiętaj nic na siłe

Zwlaszcza teraz dobrze miec wyjscie awaryjne, bo ludzie sa zwalniani po latach pracy bez powodu, ja nigdy nie licze ze bede pracowac w jednym miejscu juz do konca. Moze poszukaj ciekawego kierunku ktory jest zwiazany z tym co robisz teraz, i doksztalcaj sie skoro to lubisz. Zgadzam sie z Toba ze najwazniejsze zeby lubic swoja prace.