za i przeciw posiadania dziecka w młodym wieku

nie no 19 lat to za wcześnie. sama znam taką, co teraz ma 20 lat, dziecko urodziła we wrześniu, ojciec dziecko jest od niej młodszy i ma ledwo 18 lat nie mieszkają razem...ją utrzymują rodzice, wesoło nie jest. No ale 23 lata to już jest różnica.

Jestem 5 lat z moim mężczyzną , On ma 26 lat ;) Staramy się o dziecko od 3 miesięcy, narazie nic :( ale mamy nadzieję, że wkrótce się uda. Mieszkamy już razem i jesteśmy siebie pewnie, decyzja o dziecku jest świadoma. Ja jestem pewna, że sobie poradzę. Moje życie się tak układąło, że nawet , jak byłam młodsza z wieloma sprawami i problemami musiałam radzić sobie sama, więc odpowiedzialności sie nie boję. Planuję urodzić dziecko, skończyć w międzyczasie zaocznie studia , a jak dziecko podrośnie pójść do pracy. Narzeczony prowadzi natomiast dobrze prosperującą firmę, więc finansowo na pewno sobie poradzimy. Ogólnie chciałabym mieć dwojkę dzieci, ale z drugim poczekam jeszcze conajmniej parę lat, myslę że okolo 8-9 ;)

Jeszcze co do wpadek, to nie chyba nigdy nie zrozumiem na co liczy dziewczyna +20 plus, która idzie bez zabezpieczenia z facetem do łóżka...i później się dziwi, że jest w ciąży...

mnie ogolnie denerwuja dziewczyny ktore wspolzyja a otem sie dziwia ze jak to one w ciazy sa.jak sie juz zaczyna wspolzyc to trzeba sie liczyc z konsekwencjami

ja współczuje tym, które się zabezpieczają, ale zachodzą w ciążę, ale bądźmy szczerzy, to się zdarza bardzo bardzo rzadko, ogrom lasek po prostu bzyka się bezmyslnie....

Wiesz, prawda jest taka, że wiele takich młodych dziewcząt liczy własnie na tą wpadkę. Z różnych powodow. Czasami jest to chęć zatrzymania chłopaka, czasami chęć mieszkania już z chłopakiem, czasem dziewczyny wolą , żeby to dziecko ułożyło za nie ich życie, wolę mieć pretekst do "siedzenia w domu " , czasami jest to dziecinna chęc posiadania "dzidziusia" . Wiem, co piszę... mam 2 koleżanki, które zaliczyły "kontrolowaną wpadkę" Jedna z nich miała 18 lat i przekłuwała prezerwatywy, druga w wieku 19 lat po prostu uprawiała seks bez zabezpieczenia ze swoim facetem. Minęło parę lat, z tego co wiem, do dzis sa ze swoimi facetami, choć jednej z nich podobno sie nie układa. Znam też przypadek, że 15 latka urodziła dziecko. Córka koleżanki mojej mamy z pracy. Z ojcem dziecka znała się parę tygodni z jakichś imprez :o Jak miała 16 lat, on 19 wzięli ślub.Dziś ona ma 24 lata. Małżeństwem są do dziś, jednak wszyscy wiedzą, że On ją zdradza notorycznie. Jak dla mnie patologia.

Patologia....niestety. A najdziwniejsze jest to, że to czasem dotyka inteligentne dziewczyny z dobrych domów, a nie jakiś margines. Ja nie wiem, jak można chcieć zaliczyć wpadkę w wieku 18 lat, to dla mnie chore.

Dla mnie wpadka jest objawem braku kontroli nad własnym życiem.

No własnie, poza tym 20 lat i więcej to nie to samo, co 17-19 , gdzie w większości przypadkow dziewczyny kończą szkoły średnie jeszcze, i po sobie tak komplikować życie na własne życzenie ?? Ta 18latka, o ktorej pisalam chodzila do mojej szkoły, pamiętam z jakim zapałem opowiadała o swojej ciąży, o porodzie, a dziewczyny z błyszczącymi oczyma słuchały opowieści o "słodkim bobasku", zupełnie nie myślały o tym, jako o odpowiedzialności. Wiele dziewczyn w takim wieku właśnie nie zdaje sobie sprawy z konsekwencji, jakie niesie posiadanie dziecka. Myślą, że będzie dzidziuś to jakoś to będzie, rodzice pomoga itp.

No niestety w każdym środowisku zdarzają się szczególnie laski 20 +, które łapią facetów na dzieci, coś strasznego. To chyba jeszcze gorsze niż nieplanowana wpadka dorosłej dziewczyny.

Znam też taką z widzenia, która nie wie, kto jest ojcem jej dziecka. Jej córka ma teraz 13 lat, wybrażam jak się musi czuć, ma nazwisko po matce.

macierzyństwo jest fajne samo w sobie, nie ma co dorabiac filozofii kiedy wygodniej je przeżyc. NAJLEPIEJ byc rodzicami wtedy gdy pragnie się dziecka i tyle

też nie ma co czekać,jestesmy małżenastwem kilka lat,od razu nie chciałam mieć dzieci,czekałam właśnie do 30-stki.Teraz chcemy miec dziecko,staramy sie juz od dłuzszego czasu i nic.

Wtedy, kiedy się pragnie - to oczywiste. Ale przy tym mając odpowiednie warunki do utrzymania dziecka.

ja miałam 19 jak urodziłam i radze sobie swietnie mieszkam z moim partnerem i jestem bardzo szczesliwa;-)

w posiadaniu dziecka w mlodym wieku widze same minusy. po co odbierac sobie mlodosc i komplikowac zycie?, powinno sie samemu jak najdluzej pozostac dzieckiem, majac dziecko w wieku dajmy na to od 17 do 21 lat nie jestesmy w stanie zapewnic mu utrzymania, co za tym idzie? robimy dziecko swoim rodzicom..;/, moim zdaniem za zachodzenie w ciaze powinno sie brac od 25 roku zycia wzwyz, wtedy jest juz prawdopodobienstwo ze mamy z czego zyc i mozemy zapewnic naszemu dziecku wszystko, bez pomocy rodzicow. wczesniej powinno sie korzystac z zycia, powinno sie bawic i rozwijac swoje pasje, zeby miec potem co temu dziecku przekazac i opowiadac co bylo jak mama byla mloda;d

Pracowałam w firmie, w ktorej większość stanowily babki... I powiem Wam, że babeczki po 30stce, sprawdzone pracownice, specjalistki od tego i owego, ulubienice szefa, gdy zachodziły w ciąże był strasznie zły.... na domiar załego wszytskie były w podobnym wieku i gdy pierwsza zaszla, pozostale zaczęły jej zazdrościć i też sie starały. Dodatkowo pod jej nieobecnośc podkladaly jej świnie u szefa... Najgorsza była taka pod 40stke , ktora sie starała , starała i nic nie wychodzilo, ta najbardziej zazdrościla i byla najbardziej sfrustrowana. Ja dołączyłam do firmy w wieku 26 lat, z 5 letnim dzieckiem i sie kobitki dziwily.

up