kiedy powiedzialyscie dosc!

jestem mezatka ponad 3 lata. nieukladalo nam sie chyba od poczatku. od dawna wiem ze powinnam to zakonczyc. ze mnie niszczy i niebedzie z tego nic dobrego, Potem wydarzy sie cos malenkiego co sprawia ze chce wierzyc... ale to jest tylko na chwile. juz nie mam sil,wiem ze powinnam odejsc to zakonczyc. niewiem jak. skad wziasc sily.wiem ze jak komus sie odwarze powiedziec z bliskich to stana na glowie i wyciagna mnie z tego..lecz nie mowie. wiem ze wtedy juz bedzie koniec. Niewiem na co czekam,co jeszcze musi sie wydarzyc. co sprawilo ze powiedzialyscie dosc. juz nie mam sily

Co prawda nie małżeństwo, ale związek. Nigdy zbyt dobrze nam się nie układało, ale tak jak mówisz, były te maleńkie dobre zdarzenia, które dawały złudzenia, że będzie dobrze. Ale przyszedł czas, kiedy sprawy rodzinne mi się nie sypały, sprawy zawodowe jeszcze gorsze, potrzebowałam jego pomocy. Ale on nawet nie chciał mnie wysłuchać. Odchorowałam to, ale zaczęlam sobie radzić sama, wkońcu zrozumiałam, że nie potrzebuje go, że jego interesuje tylko jego samopoczucie i jego sprawy. Oliwy do ognia dolał praktycznie brak seksu (unikał go) od ponad roku. Zerwałam z nim, nie zawsze jest mi dobrze, ale wolę być sama i czuć się wartościową kobietą. Kiedy go zostawiłam (od 2ch miesięcy radziłam sobie sama), zapytał dlaczego, chciał szansy, ale za dużo czasu minęło, żebym ja też tego chciała.

psycholog lub skontaktuj sie z niebieska linia, czy jakas organizacja pomocy kobietom, nie czekaj az sie wykonczysz!

robi?

hmm co robi ciagle krzyki zwalanie winy na mnie, ciagle oczekiwanie przeprosin,szantaze emocjonalne,ponizanie wyzwiska....a ja glupia wierze...ciagle wierze.

ostatnio nawet mnie zamknął w pokoju i przyczepił do kaloryfera na łańcuch i kazał jeść z miski

słownik języka polskiego, a później zajmij się swoim małżeństwem.