Jak wybaczyć zdradę, jesli mąż wciąż kłamie?

Nie wiem czy z nią spał, czy był seks oralny, ale wiem, że były pieszczoty i nagość. Kłamie i przysięga, że teraz już całą prawdę powiedział. I znowu kłamie. A potem jak znowu go przyprę do muru - trafnie wyceluję pytaniem, wychwycę moment wahania i dopytam - znowu wychodzi kłamstwo. Tysiąc razy tłumaczyłam, że ten skok w bok mogę przetrawić tylko, gdy będę wiedziała wszystko, bez snucia domysłów, bo one są dla mnie najgorsze a każde kłamstwo jest jak nowa zdrada i nasuwa myśl o tym, że to nie był tylko ten jeden skok w bok. Muszę wiedzieć dokładnie co wybaczam, bo w ciemno już mu kiedyś uwierzyłam i to był błąd. A on przytakuje, zarzeka się, że już opowiedział wszystko, że więcej nie pamięta i żałuje, że nie powiedział od razu, bo już minęło kilka miesięcy... robi smutne psie oczy... i znowu za kilka dni wychodzi kłamstwo. Poszedł ze mną na terapię par, opierał się, odwlekał, ale w końcu poszedł. Na razie byliśmy raz, tam pięknie powtarzał co ja mu nakładłam do głowy, co wyczytałam w czasopismach psychologicznych i sprawiał wrażenie człowieka, który to wszystko wie, rozumie i zgadza się z tym. Mnie też ciągle przyznaje rację, że na kłamstwie się nie da budować i dlatego powiedział już wszystko. A to g. prawda. Starałam się stworzyć mu poczucie bezpieczeństwa, przeprowadzać spokojne i wyważone rozmowy... Umówiłam się z nim na rozmowę. Chciał ją odłożyć na przyszły miesiąc, ale się nie zgodziłam, bo powiedziałam, że już najwyższa pora chyba dążyć do zakończenia tej afery i wyjaśnić wszelkie wątpliwości. Ustaliliśmy czas na wczoraj na 16.00. Obiecał, że opowie wszystko ze szczegółami. A na drugi dzień wykręcał się od rozmowy, bagatelizował konieczność jej przeprowadzenia, ale powiedział, że oczywiście, jeśli chcę, to porozmawiajmy, opóźniał, odwlekał aż w końcu po przypomnieniu mu, że godzina, na którą się umówiliśmy już minęła - przyszedł i powtórzył to co już wiedziałam. Dzień wcześniej obiecał, że wszystko wypisze na kartce, punkt po punkcie i omówi a potem powiedział, że nie przygotował takiej kartki, bo wszystko dokładnie sam przemyślał. Wściekłam się i zaatakowałam. 12 godzin rozmowy, z czego ostatnie sześć, to moje wywody, pretensje i krzyki przyniosło w końcu o 3 w nocy nową informację. Tę o nagości. Wczoraj znowu okazało się jeszcze coś, choć przysięgał, jak od dwóch miesięcy robi, że powiedział już całą prawdę i więcej nie pamięta. Powinnam odejść, prawda?