Boje się szukania pracy i tych ocen na swój temat

Nie mogę znaleźdź pracy od roku, a jak czasem po rozmowie kwalifikacyjnej jakoś sie dostanę dalej i mam iść "na próbę" to strach mnie tak paraliżuje że nie mogę tam iść. Parę razy usłyszałam że sie nie nadaję do jakiejś pracy i teraz jak sobie myślę że ktoś znów będzie mnie oceniał i poniosę porażkę to wolę nie próbować wogóle. I jeszcze ten przymus, zero kasy i wiem że już na 100 proc MUSZĘ sobie coś znaleźdź. Jestem na tyle głupia że wiele szans zmarnowałam przez to że np. po rozmowie sie już do nich nie odezwałam lub wogóle sie nie stawiłam na rozmowę kwalifikacyjną. Mam chyba jakiś lęk przed tym. Jak mam iśc na dzień próbny to aż mi niedobrze z tego stresu, tak sie boję, mam tego dosyć. Wyobrażacie sobie - szukać pracy i nie przyjść na rozmowę?

desperacji dolujacej Cie a nie motywujacej do dzialania

Jeszcze każdy się pyta - CZY szukasz? Ja mówię że tak i staram się znaleźdź jak najszybciej. A w rzeczywistości tak szukam że dostaje zaproszenie na rozmowę kwalifikacyjna i nie przychodzę na nią. Tak właśnie szukam pracy :-(

wazne bys uswiadomila , ze to jest problem, ktory musisz pokonac.Pewnie musisz wrzucic na luz i podejsc tak jak do kupna buleczek w piekarni.Jak bedziesz miala szczescie to dostanisz swieze, chrupiace ,a jak pech, to tylko zobaczysz juz puste polki.Tak troche sprobuj na luzie podejsc do tego i n te rozmowy isc.Co wyniknie druga sprawa.Wazne tam dotrzec .

Ja sobie mówię że tym razem przyjdę na czas itd, ostatnio byłam miałam iść potem na 5 h na próbę, uznałam że nic mnie nie zatrzyma, ale w nocy źle się czułam (stres) i nie mogłam spać i jednak nie poszłam, ale wstyd, a dostałam szansę na pracę, szukam już tak długo. Od razu myślę że mnie nie przyjmą, i mam juz tego dosyć. Rodzice naciskają, pozatym mam do spłacenia pare zaległych rzeczy nie mówiąc o kupieniu czegoś dla siebie. Nie mogę się rozluźnić. Ciągle ktoś mnie zmusza żebym sie bardziej starała.

Looooser dajesz po krawędzi...:))

ja mam podobnie kiedy pomysle ze musze szukac pracy wmoim zawodzie:o jutro mam rozmowe:o jestem perfekcjonistką i jak cos robie to cche byc w tym najlepsza.... jezeli chodzi o inna prace ktora nie jest moim zawodem to luz..bo skoro sie tego nie uczylam to moge popelniac bledy ale moj zawod? musze wykonywac dobrze...i to mnie dobija:o bo jestem poczatkujaca i wiadomo ze wszystkiego nie wiem:o brrrrrrrr zovbaczymy jak to jutro bedzie trzeba autorko wrzucic na luz i juz:)

Taki wstyd że nie mam komu powiedzieć facetowi też bym nie powiedziała. Miałam chłopaka krótko i oszukiwałam go ze mam pracę a innych oszukuje że nie ma ofert (co jest w części prawdą). Nie wiem co robić. A teraz nie mam faceta, jestem sama.

szcerze ? znajdz osobe ktora bedzie pilnowala zbys zawsze docierała na miejsce:) taka osobe ktora cie bedzie popychała do działania:)

znam ten bol mam tak samo tylko ze ja chodze na rozmowy ale boje sie okresow probnych

Nie mam takiej bliskiej osoby. Tez okresów próbnych sie boje najbardziej bo juz pare razy słyszałam że nie dośc dobrze sobie radze, że nie jestem dośc przebojowa. :-O To nie jest normalne że tak długo szukam pracy. :-o

to powieedz ze nie kazdy musi byc przebojowy na milosc boska sa rozni ludzie.. jezeli niejestes przebojowa to szukaj takiej pracy gdzie przebojowosc niie jets wazna....nie powiessz mi ze pani na poczcie musi byc przebojowa... masz jakis zawod?

NIe, mam 20 lat dopiero. Nadal szukam tej pracy, stawiłam się na 3 rozmowy i powiedzieli ze będa dzwonić.. zobaczymy...

heh ja mam to samo.. ;] :/ co robić?

ja mam to samo.... juz chyba z 20 osob tak wystawilam. nie wiem czemu tak robie ale jak juz dostane jakas prace to potem boje sie do niej isc i wymyslam tysiac powodow zeby nie pojsc. masakra jakas. zmarnowalam juz tyle szans :( proboje sie jakos zmobilizowac ale nie daje rady.

ja mam tak samo jak ty . Nie jestes sama

wyobrazcie sobie ze ja kiedys uslyszalam ze nie nadaje sie do zadnej pracy i dlugo nie popracuje nigdzie a na dzien dzisiejszy mam o wiele lepsza prace od tej osoby ktora mi to powiedziala pracuje przez 1,5 roku to znaczy ze taka beznadziejna nie jestem.najgorzej dac sobie cos wmowic.

ej, no jak tam autorko? ;) żyjesz? walczysz? atakujesz i zdobywasz pracę? ;)