nie cieczy mnie macierzyństwo

witajcie, dwa tygodnie temu urodzilam coreczke, slodka cudna zdrowa, ale jakos nie cieszy mnie to wszystko, mam metlik w glowie, karmic piersia czy butelka, jak przychodzi noc jest strasznie bo wiem ze ona nie bedzie spala cala noc a ja sie bede meczyla, boje sie nocy, boje sie jej kapieli bo zaraz po karmie ja i no wlasnie powinna isc spac, a jest roznie. nie wiem o co jej chodzi jak placze a jest ululana nakarmiona i przebrana, czasem klade ja na lozku i ona cos tam sobie gulga a ja nic, patrze gdzies przed siebie bo nie potrafie gulgac z nia, moze jestem zla matka. ona macha tymi raczkami i nozkami, cos tam pod nosem piska a ja zamiast cieszyc sie ze mam zdrowe dziecko to jakos zal mi czegos, smutno. karmie ja piersia, ale chce za jakis czas przejsc na butle, no i w nocy karmie ja co godzine niemalze, jestem zmeczona. chcialabym wrocic do pracy jak najszybciej. kocham to malenstwo, ale dlaczego jest mi tak smutno.

a moze to depresja poporodowa?:(

ojej nie wiem, moze, ale kurcze ja depresja? wlasciwie to nawet moge napisac ze boje sie wlasnego dziecka, drze jak ja trzeba karmic, z dnia na dzien jest chyba lepiej, ale jak moj maz ostatnio jechal w delegacje na kilka dni i mialam zostac sama, do pomocy tesciowa i mama, to sie poryczalam, az sie zanioslam z placzu, no masakra jakas. patrze na dzieci innych i mysle, ze wszystcy to przezyli, ze kazdemu dziecko plakalo w nocy za jedzeniem.

ty sie ciesz ze problemow nie ma zadnych i zdrowa jest wtedy bylo by gorzej:(glowa do gory poszukaj pozytywow i usmiechnij sie do niej:)

ech skąd ja to znam :) Było strasznie , koszmarnie . Pierwsze pół roku było dla mnie traumatyczne . uwielbiałam mojego syna ale bałam się nocy, bałam się dni , ryczałam , nie wiedziałam jak jemu i sobie pomóc .

Spokojnie. Ja też tak miałam.Ja też się bałam wszystkiego, a w dodatku mój synek przez jakiś czas robił nam po wieczornym jedzeniu taką "jazdę", że nie wiedzieliśmy z mężem co mamy robić. Trwało to od 21 do 00:00. Gdy dostawał jeść o północy szedł grzecznie spać. Wstawałam co godzinę lub dwie na karmienie. Karmiłam go tylko 3,5 tygodnia, ponieważ nie najadał się. Pokarmu miałam sporo, ale był słaby. Teraz je z butelki i w nocy śpi mi po 5-6 godzin. Twoja córeczka jest jeszcze bardzo mała i wierz mi, że ja też byłam przerażona bo myślałam, że to mu nie przejdzie, ale z dnia na dzień jest coraz lepiej. Głowa do góry :)

moje dziecko ma już 8 miesiąc ale wiem jak się czujesz, też przez to przechodziłam :( proponuję przejście i to szybkie na butle, wtedy twój partner będzie karmić dziecko a ty masz wtedy czas dla siebie, nie jesteś już tak do dziecka przywiązana jak teraz. Częściej wychodź z domu SAMA!!! tz bez dziecka ale np z koleżankami. ja od początki karmiłam butlą i w nocy wstawaliśmy na zmianę. początki są straszne, dla mnie najgorszy okres to 2-4 miesiąc, jak wył po 6-7 godzin bo miał kolki, ale później jest lepiej, pamiętaj że to kiedyś się zmieni ale chcąc nie chcąc musisz to przetrwać :)

hej tak jak bym widziała siebie, nieprzespane noce płacz nie wiadomo dlaczego. wierz mi będzie lepiej. u mnie mała zaczęła robić się fajna jak skonczyła 3 miesiące. mimo tego ja też chcę wrócić do pracy i dołuje mnie to siedzenie w domu.

bo hormony po porodzie padaja, przedtem byla energia, adrenalina a potem klapa. Ja tez wciaz ryczalam, pierwszy miesiac byl straszny no a potem coraz lepiej, w koncu super.

dzieki wielkie wszystkim za wsparcie. mała je butle w nocy, spi dłuzej, nadal jednak boję sie wieczorów i tego jak płaczę bo nie wiem co może jej byc, czuje sie jak w jakims przygodowym teleturnieju, moze kupa, moze siku, moze jesc, moze lulac...czekam az bedzie sie usmiechac wiecej niz teraz i bedzie bardziej interaktywna. ciagle sie nie wysypiam i to mnie meczy, ale moze bedzie lepiej.

Bedzie lepiej ;-), juz w krótce!!!!!! Miałam podobnie....troche to trwało ale kiedys sie skończy ,uwierz!!! ;-)

bedzie na pewno:) Wiele z nas przez to przechodzi, tez wylam na poczatku, balam sie sama zostawac, mialam wrazenie ze pada mi na glowe, ze cos z psychika mi sie dzieje. NIby kochalam swoje dziecko a z drugiej strony bylabym najszczesliwsza gdyby ktos inny sie nia zajmowal. A do tego Mala urodzila sie bardzo duza i byla strasznym zarlokiem, ktoremu nie wystarczalo moje mleko. Masakrowala mi piersi i do tej pory moment karmienia kojarzy mi sie z atkaiem rekina a nie slodka chwila jak z tych durnych reklam w tv:> Musisz przetrwac ten najgorszy okres a potem to juz tylko pod gorke bedzie;))

z górki ;-)

nie, nie, dobrze napisalam, zdecydowanie pod gorke;) Trzylatka tez potrafi dac popalic, bo wrzeszczy ale najgorsze ze wiadomo juz o co chodzi:D

hehe, w sumie racja ;-), bedzie "pod górkę" ale juz łagodniejszą :-D :-D

jej wpierdolic tepym narzedziem. nauczy sie zachowywac :O :O :P

jej wpierdolic tepym narzedziem. nauczy sie zachowywac :O :O :P