Nie wyrabiam :(

Chyba mialysmy jej pomoc a nie jej mezowi

Kobieta zaniedbywana traci poczucie wartosci, a Amelia jest najlepszym tego przykladem

Szczesliwa- masz jaki problem ze soba? daj dziewczynie spokoj .. boshe co za ludzie

Pora zastosować się do: http://chumiejowo.wordpress.com/2009/06/20/czy-ja-mam-trzecie-dziecko/ ;) Serio, trochę luzu nie zawadzi. Tylko w relamach są idealni rodzice, których dzieci nigdy nie broją i zawsze są czyste. A jak mówi praktyka - brudne dziecko to szczęśliwe dzieco!

fajne to, ale u mnie jakby wszystko na odwrot

Amelko, idz do lekarza, przepisze Ci antydepresanty, poczujesz sie troche lepiej. Moze uda Ci sie wtedy zrelaksowac. Antydepresanty moga Ci pomoc- sama mialam poczatki depresji, wrocilam do swojej siebie i jest mi lepiej. Poza tym masz ciezki, bardzo trudni i meczacy czas w zyciu, ale to minie. Dni mijaja Ci bardzo szybko, ani sie obejrzysz, jak dzieciaczki podrosna i uda Ci sie przespac cala noc. Ale w tej chwili potrzebujesz pomocy, by nie zwariowac. Bo to zmecznie nie pozwala Ci spojrzec na sprawe z dystansem, nie umiesz sie wylaczyc by odpoczac- tworzy sie bledne kolo.

ech tez tak mialam..jak wyszlam z domu to nie moglam sie wyluzowac...zawsze myslalam, ze maz nie da soebie rady z 2 naszych dzieci...i bylo tak..z jednej strony darlam sie na niego, ze nie mam nawet sek. dla siebie....ale jak juz mialam..to myslalam..ze dzieci mnie potrzebuja, bo przeciez ich tata nie da sobie rady...ale juz mi przeszlo...pare razy zostal sam...dom wygladal potem jak po huraganie katrina...ale dzieci byly najedzone i szczesliwe.;)

Amelko jeżlei naprawde czujesz że coś jest nie tak, nie czekaj dłużej życie szybko płynie, maluchy rosną szkoda przegapić jakiegos cudownego momentu. Nie wstydz się prosić o pomoc, na Twoim miejscu tez pewnie bylabym zmeczona;) teraz jest tyle fajnych instytucji pomagajacych jakis fajnych psychologow,,,

jezeli chodzi o antydepresanty i te wszystkie psychotropki to roche sie ich boje

A może mogłabyś codziennie, jak mąż przyjdzie z pracy, wyjść na spacer na jakieś pół godziny? 30 minut intensywnego (!) marszu nie tylko Cię dotleni, ale i spowoduje przypływ endorfin - ruch jest najlepszym i zupełnie darmowym oraz naturalnym lekarstwem na depresję. Na pewno jesteś w stanie zapanować na 30 minut nad lękiem o dzieci.

Ja nigdy nie brałam, ale mysle ze sa takie ktore mozna brac przy karmieniu

Obawiam się, że przy karmieniu nic brać nie można. Znajoma dopiero jak przestała karmić, to mogła leczyć depresję poporodową.

Nie boj sie, to nie wstyd prosic o pomoc. Antydepresanty nie oznaczaja, ze jestes chora psychicznie i musisz je brac. Potrzebujesz pomocy, by funkcjonowac, a one po to sa. No i zaczynaja dzialac po uplywie 2-3 tyg od zaczecia przyjmowania... Ja czuje sie po nich dobrze, wrocila mi wiara w swoje sily, dobry humor, usmiech na usta. Lekarka poczatkowo miala zamiar stosowac je przez pol roku, ale po kontroli, gdy zauwazyla odmiane we mnie stwierdzila, ze mozna bedzie odstawic je znacznie szybciej. I dobrze! Mam zyc, a nie meczyc sie ze soba, ktorej nie lubie. Mnie jest lepiej i moim bliskim tez!

Tak jestem w stanie :)

No i jak zawsze .. pod gorke :( to albo karmienie ale pomoc dla siebie ..

:) A jakby się pchały natrętne myśli do głowy, to trzeba je wypychać innymi - liczyć kroki, czas, tętno... Taki mini-trening przy okazji poprawi Ci kondycję, zapewne nadszarpniętą przez ciążę i poród, będziesz mieć więcej siły do codziennych zmagań.

babaruda - jeśli możesz, zasięgnij drugiej opinii. Podstawą przy antydepresantach jest minimum pół roku kuracji, nawet jeśli czujesz się już świetnie. Mózg musi się przestaiwć. Ja odstawiłam za wcześnie i nie polecam, o ile nie masz jakichś potężnych skutków ubocznych.

Biedulko, to moze faktycznie sprobuj tych szybkich spacero na swiezym powietrzu. Niedlugo nadejdzie wiosna i w sloncu poczujesz sie lepiej.

Ja brałami nie karmiłam, ale ni epolecam

Dlaczego to tak jest, człowiek się cieszy jak głupi czeka az sie te male szkraby urodza, nosi sie je 9 mc pod sercem apotem am sie ochote uciec..

Bo wkolorowych czasapismach zawsze jest wszystko pieknie , a w zyciu dochadza obowiazki, odpowiedzilnosc

To jest absolutnie normalne :) Każdy, kto nie może się wyspać, a musi utrzymać czujność24 h na dobę, ma dość. WSZYSTKIE matki tak się czują przez większość czasu, tyle że duża część się nie przyznaje ;) Na szczęście dzieci szybko rosną. Trochę wdrożysz meża do pomocy, zrobi się cieplej i słoneczniej, zaczniesz się dłużej wysypiać, to poczujesz się lepiej - to wyłącznie kwestia czasu.

Wiosne czuc w powietrzu ;) a może jakieś małe wakcaje. Albo przedyskutuj z mezem sprawe opiekunki ?

Kurcze zadna wczesniej nie wpadla na ten pomysl ;)

Wiesz, jak ona się boi dzieci zostawić mężowi, to co tu myśleć o obcej osobie...

No ale ona i tak ich nie zostawi )chyba chodzilo mi o taka pomoc domowa

To cyemu sie tak wcyesnie ydeczdowaliscie na kolejne dyiecko-dyieci

A może planowali jedno dodatkowe, a wyszły dwa ;) To trochę robi różnicę :P

Gdy urodzil sie kacperek wsztsko bylo fajnie, no i zapragnelismy drugiego dziedka .. a wyszly dwa. Po pierwszej ciazy nie mialam takich stanow ,,maniakalnych

Autorko, Pewnie dzieci już śpią, to wykorzystaj ten moment i też połóż się spać! Po co siedzisz i narzekasz, ze nie wyrabiasz? Masz teraz ten czas wolny to wykorzystaj go dla siebie, a nie na użalanie się na forum! Wyspana i wypoczęta mama to połowa sukcesu :)