praca w schronisku

wiem, że to nie ten dział, ale tylko tu się udzielam i kilka mam już zdążyłam poznać - pisałam tez o moich problemach z byłym pracodawcą.... Do rzeczy: z racji że jestem biologiem po utracie pracy postanowiłam, że tym razem znajdę coś przynajmniej zbliżonego do mojego powołania. Jestem z małego miasta, więc rynek pracy dla biologa jest tu zerowy, ale dostałam pracę w schronisku dla zwierząt (na pól etatu - jestem tam tylko w weekendy i piątki). Pomimo "brudnej roboty" sprawia mi ogromną przyjemność opiekowanie się tymi zwierzętami, są cudowne i bardzo wdzieczne za wszystko co się dla nich robi. No i wczoraj do schroniska weszła moja mama. Narobiła dymu, że jestem w "tym syfie" ostatni dzień, ze to praca bez ambicji, że będę dziadować do końca życia i że jest to praca na poziomie babci klozetowej :) Takie zwierzęta powinno się usypiać, a nie żeby Pani Mgr sprzątała po nich gówna....ja oczywiście przedstawiłam jej swoje racje i w konsekwencji kazalam jechać do domu. Zdołowała mnie jednak, bo mi wydaje się że taka praca może nieść wiele dobrego i jest bardzo potrzebna, ale jestem ciekawa jakie jest Wasze zdanie.....czy naprawdę taka praca to wstyd?

ja bym bardzo chciała pracować w schronisku, marzę zresztą o tym żeby wybudować sobie dom i wziąć z 4 pieski ze schroniska :-) nie wiem tylko czy dałabym radę tam pracować bo jestem bardzo uczuciowa...

u nas niestety nie przyjmują do schroniska na etat, pracują tylko wolontariusze :-(

no właśnie, wszystko zależy od punktu widzenia. Dla mojej mamy jest to sprzątanie gówien za równie gówniane pieniądze i ona mnie widzi w białej bluzce jak siedzę 8 h za biurkiem, pije kawę i nic poza tym nie robię (to jest bardziej ambitna praca). Dla mnie jednak jest to możliwość zrobienia czegoś pożytecznego i bycie w miejscu gdzie jestem potrzebna.

Ja bardzo bym chciała pracować w schronisku i pomagać tym biednym i niewinnym zwierzetom. Niestety w Kielcach nie potrzebują. .

twoja matka to straszny prostak... współczuje

Na pewno nie wyobrażam sobie pracy, w której mogłabym czuć się gorzej. To wymaga ogromnej odporności psychicznej. Cierpienie tych Aniołeczków jest nie do zniesienia.

Na pewno nie wyobrażam sobie pracy, w której mogłabym czuć się gorzej. To wymaga ogromnej odporności psychicznej. Cierpienie tych Aniołeczków jest nie do zniesienia.