jak zacząć od nowa, jak być szczęsliwą

jesteśmy krótko małżeństem, mamy małe dziecko a już się wszystko sypie mam wrażenie, że wszystko jest ważniejsze dla męża ode mnie i dziecka bo jak np rozumieć sytuacje, że np. nie chce mu sie rano zmienić pieluchy dziecku( zmieni ją ale często z wielką łaską) bo twierdzi, że mu się chce spać a gdy ma pomoć komuś innemu to potrafi zerwać się wcześnie rano i zostawić nas na cały dzień były rozmowy, były awantury nic nie pomaga ostatnio jestem kłębkiem nerwów, ciągle krzycze, marudze bo nie mogę już znieść tej sytuacji i mąż mi się odwdzięczył, ryknął na mnie tak, że aż się żyć odechciewa poza tym powiedział mi takie słowa, które świadczą o zupełnym braku szacunku, skończyło się tak, że ja go pzrepraszałam za to, że ostatnio jestem poddenerwowana i że krzycze od niego nie usłyszałam słowa przepraszam uzależniam swoje szczęście od męża( jestem zdenerwowana bo rzadko jest w domu i czuje, że dla niego przestałam się liczyć) jak być szczęśliwą, jak znów cieszyć się życiem, jak spędzać czas z półrocznym dzieckiem, jak być niezależną. Nie pracuje bo siedze w domu z dzieckiem, mam ok 600zł renty. czy mogę coś zrobić, żeby mąż zobaczył jak to jest, żeby jeszcze tęsknił za czasem spędzonym z rodziną

więc najlepiej dać mu spokój? nie marudzić, nie krzyczeć - tak właśnie chce zrobić tylko jest to trudne, gdy się zostaje ciągle sama a dla niego ważniejsze jest wszystko inne będe jeszcze bardziej sfrustrowana bo wszystko będe trzymać w sobie a jemu będzie pasować bo będzie robił tak jak do tej pory a w domu będzie czekać miła spokojna żona nie wiem już co robić

jak mu dasz spokój Twoje szczęście pryśnie jak bańka mydlana (choć już w zasadzie prysnęło). Po co się męczyć z kimś takim ?? fakt, jesteś ledwo co po ślubie. długo go znasz? coś mi się wydaje, że nie. Ale to tylko mój wniosek.

zajmij sie sobą i skup sie nad tym czego ty chcesz?:) Nie gotuj mu obiadków nie pierz nie sprzataj kiedy nie masz ochoty :) czytaj ksiązki wychodz z dzieckiem na spacer. Znajdz sobie kolezanki które tak jak ty czują sie samotne :) jesli on nie liczy sie z twoimi potrzebami to niech zajmie sie sam sobą;) Badz usmiechnieta i kiedy tylko masz okazję pozwalaj mu zostac sam na sam z dzieckiem :)

Nie wiadomo jak jest przyczyna uciekania z domu Twojego męża.Doradzałabym rozmowę,ale nie wrzaski,wyrzuty tylko spokojny konkretny dialog.Przygotuj się do niej psychicznie.Pytaj o wszystko męża ale nie krzycz-to działa odwrotnie.

Obarczaj go obowiązkami przy dziecku pokaż jak się z nim bawić...ale nie wtedy gdy jest skonany po pracy...może wspólne spacery cos naprawią.Uśmiechaj się często(nawet gdy w sercu Ci nie do śmiechu)wiesz czemu-bo faceci nie znoszą wiecznie zasmutanych kobiet,nadąsanych z muchami w nosie. I przede wszystkim to ,że siedzisz w domu nie znaczy,że nie masz pięknie wyglądać(tak pomaluj się odwiedź kosmetyczkę,fryzjera...)Zaskocz go!!!

dziekuje za odpowiedzi mąż powiedział mi niedawno, że nie chce mu sie wracać do domu bo ciągle mam o coś pretensje ale gdyby był z nami, gdyby się troche mną zainteresował to byłoby inaczej dosyć, że pracuje tak, że nie ma go codziennie w domu,( w nocy jest tylko w weekendy) to nawet jak nie pracuje zawodowo znajduje sobie zajęcia poza domem