moja matka wprowadza mnie w kompleksy

już od dziecka zawsze byłam porównywana do innych , ż e ta koleżanka jest taka ,a ta taka itd. nigdy mnie nie chwalono za nic tylko krytykowano, albo robiono coś za mnie bo ja na pewno sobie nie poradzę. poza tym byłam przez nią wyzywana i bita w dzieciństwie.teraz mam 22 lata ,ale jest tak samo mimo ,że z nią nie mieszkam , ciągl mnie krytykuje , że nie jestem taka,, przebojowa" jak moje rówieśniczki co robią z siebie idiotki lepią się do facetów itd. Twierdzi ,że powinnam się zmienić. a ja taka jestem i już . ale to nie jest tylko moja wina to przez to wychowanie taka jestem.ojciec mówi ,że powinnam uwierzyć w siebie ,ale też nie potrafił mnie wychować bo ciagle byłam trzymana pod kloszem.w podstawówce przez to nie byłam akceptowana co też wpłynęło na moją psychikę chodziłam zaniedbana ,ale rodzice nie zwracali na to uwagi. dopiero w liceum coś się zmieniło w moim życiu bo byłam na tyle dojrzała ,żeby sama dojść do pewnych wniosków. zawczęłam być zadaba wychodzić na imprezy miałam powodzenie i tak jest do teraz.Teraz mam jakiś tam znajomych mam chłopaka itd ,ale nie potrafię być radosna pewna siebie , nie mogę uwierzyć ,że jestemładna mimo ,że ludzie mi to częstomówią. wiele tracę przez to. MImo,że mam od rodziców pieniądze na studia itd, to nadla mam do nich żal ,że to dzieciństwo się tak odbiło na moim życiu ,że jestem taka zamknięta w sobie ,że czasem sypiam z kim popadnie bo nie mam poczucia własnej wartości... smutne to jest. teraz jestem dorosła to mam do tego więcej dystansu co matka mówi o mnie , ale nie potrafię być radosna , wyluzowana..daje sobie ubliżać moim facetom bo przecież matka też mi ubliżała...