Lubię być nikim - why?

W czasach kiedy każdy chce być kimś- chce zostać zauważony - chce się wyróżniać często za wszelką cenę .... ja niezwykle cenię swoja anonimowość, wręcz irytuje mnie to, że ludzie interesują się moim życiem.

a jaki problem(gdy pytają)-odpowiedzieć- przepraszam, ale to moja osobista sprawa

być anonimowym - to dwie różne sprawy - sprecyzuj!

nawet na kafe pisze od kilku lat a nie mam stałego niku - mimo że ludzie reagują pozytywnie na moje wypowiedzi i bez problemu mogałbym stworzyć "ładny profil".... po prostu nie chce aby ktoś skojarzył moje wypowiedzi, bo mógłby się czegoś o mnie dowiedzieć... ...uwielbiam byc niezauważalna - działać z zaplecza - pracuje przez internet- mieszkam w wielkim mieści w klitce- mimo że mam do wyboru piękny dom w mniejszym....

łatwo powiedzieć - to moja sprawa- nawet w głupim osiedlowym sklepiku jak przychodzisz często to cie baba zagaduje- tak wiem z grzeczności- tyle, że ja tego nie lubię - najpewniej czuję się w hipermarkecie gdzie jest małe prawdopodobieństwo ze trafię na kogoś znajomego czy nawet na tą sama kasjerkę...

ludzie zagadują z ciekawości, z grzeczności - ale ta osoba ma rację, udzielaj zdawkowych odpowiedzi, grzecznościowych i już. Tego się nie uniknie, żyjemy wśród ludzi, różnych ludzi. W pewnych sytuacjach mówię "tak", "nie" i idę dalej. A dobrym sposobem jest odwrócenie pytania, tzn. ktoś cię o coś pyta, a ty zapytaj go o to samo, każdy lubi opowiadać o sobie, więc szybko zapomni, że ciebie o to pytał.

ale to działa na krótka metę.... no może w dużym mieście na trochę dłuższą.... ale wcześniej czy później ludzie zaczynają się zastanawiać - co ta osoba która tylko przemyka im ukradkiem robi - i jak nie uzyskują odpowiedzi to się zaczynają tworzyć ploty :( a to jest jeszcze gorsz...

Dlaczego ukradkiem? Normalnie - z podniesioną głową. Ja też mam zawsze przygotowane jakieś 2-3 historyjki (neutralne) do opowiedzenia i ludzka ciekawość zostaje zaspokojona :-) Albo jest tak, że pewni ludzie pytają wciąż o to samo - więc ja to samo zawsze odpowiadam. :-) To prawda, że mieszkam w mieście, ale niezbyt dużym, w dodatku w wieżowcu, który sam w sobie stanowi odrębną społeczność. Co jeszcze - sprowadzać temat do jakichś neutralnych rzeczy. W sklepie zawsze można zapytać o coś, co widzi się na półce. I zauważyłam jeszcze jedno - ludzie nie lubią pozytywnych odpowiedzi! Jak odpowiadasz z uśmiechem, że wszystko i zawsze dobrze - to się szybko zniechęcają - bo co to za sensacja, jak komuś jest dobrze ;-P To są takie moje sztuczki, bo też wolę anonimowość wśród ludzi. A spotkań i rozmów i tak nie da się uniknąć!

przemykam ukradkiem bo nie lubie byc zatrzymywana i zagadywana ...wiesz j nie jestem typem jakiegos gbura - lubię neutralne gatki piwo ze znajomymi i gadanie o "dupie maryni" :D itp ...ja jestem typem raczej pasjonata mam swój cel i to zaprząta moje myśli- problemy rozwiązuję sama - nie lubię się zwierzać - nie potrzebuje tego - kontakty są mi potrzebne zawodowe i takich mam wystarczająco.... oprócz tego mam 2 dzieci i meża i nikogo więcej nie potrzebuję..... .... a ludzie chcą wchodzić w głębsze interakcje... np znajomi- "od grilla i browara" - sa to zazwyczaj wspólni znajomi - lubię jak przychodzą żartujemy o byle czym wspólnie, ale później żony/ dziewczyny naszych gości często chca się ze mna umawiać już osobno - a to juz jest dla mnie kłopotliwe... bo pytają o pracę - o moje relacje z mężem - o wychowanie dzieci- a ja nie lubię o tym opowiadać- jak pisałam z problemami radze sobie sama. tak wiem pokręcona jestem :(