Zdecydowaliśmy się rozstać, ale czy na pewno to dobrze?

W skrócie wygląda to tak. Często się kłocilismy, juz coraz mniej spedzalismy czasu ze soba, czesto obydwoje się na siebie denerwowaliśmy. Wiem jednak, że go kocham, na pewno już nie tak jak na początku, ale miłość jest. Jest także przywiązanie... Zdecydowaliśmy się na rozstanie, rozsądek mi mówi, że tak właśnie powinniśmy zrobić, zanim się "pozabijamy" i znienawidzimy, ale teraz jak tak rozmawiamy o tym, że to już koniec, czuję, że nie przeżyję tego. Jest mi ciężko, boję się żyć bez niego ( a może boję się samotności), choć nie raz wcześniej myślałam jak to było .... a teraz się łamię i czuję, że będę tego żałować....