czuje sie zle

jest mi przykro bardzo przykro.Jestem ze swoim chlopakiem od czterech lat.Mamy dwuletniego synka.Kiedy siedzialam w domu to zawsze przy kazdej sprzeczce wytykal mi,ze on musi na nas zarabiac.Pare razy wyzywal mnie od nierobow.Nie okazuje mi,ze mnie kocha,a chcialby bym robila mu kolacje ze swiecami.Ciagle powtarza,ze nigdy nic od siebie nie robie sam nic szczegolnego nie robiac.Zwyczajnie nie mamy na to czasu ale on tego nie rozumie.Jest mi przykro.Jestem sama jak palec,nawet nie mam nikogo,zeby sie wyzalic wiec sobie placze w poduszke zazwyczaj.Matce nic nie powiem,bo ona pewnie tylko wykorzystala by przeciwko mnie takie informacje,zeby mnie zranic przy pierwszej lepszej sprzeczce.Nie ufam nikomu i nosze w sobie juz tylko zal.Nigdy mi lekko nie bylo.Przyzwyczailam sie do tego,ze czesto placze ale chcialabym wkoncu zyc normalnie.Mam 25lat i zadnej radosci z zycia.Ojciec tez mna sie nie interesuje od dawna.Nie istnieje dla niego.Nie rozpaczam,bo nawet go nie znam:/Pracuje teraz w restauracji jako kelnerka,bo nic innego nie znalazlam,a prace jakos miec musze.Ciezko pracuje,bo nie ograniczamy sie tylko do noszenia talezy.Pracuje wieczorami,bo wtedy moj chlopak moze zajac sie dzieckiem.Wczoraj wrocilam o polnocy do domu,a moj facet oczywiscie chce seksu:/ja zmeczona mowie,ze chce spac-on sie obraza.I tym wymusil na mnie seks do w pol do drugiej w nocy(oczywiscie to nie byl gwal ale poprostu zrobilam to dla swietego spokoju).Synek obudzil sie o 6:30 i musialam do niego wstac,bo on ani myslal.Dopiero jak zaczelam gderac,ze jest egoista to wstal i poszlam sie polozyc ale uslyszalam w zamian jaka jestem beznadziejna i,ze on tez jest nie wyspany.Pozniej przychodzi jak gdyby nigdy nic i mowi:"rozejm?"Nie ma przepraszam(albo jest raz na ruski rok)ani nic tylko poprostu jak dzieci w piaskownicy mamy sobie dac rece na zgode.No ale zrobil obiad.Pozniej sam zasnal i spal do siedemnastej.O siedemnastej sie pytam czy idzie ze mna i nicolaskiem na spacer.On mowi,ze nie bo spi.No i tak czesto na spacery razem nie chodzimy wiec nie wiem czemu powiedziala"po co my wogole razem jestesmy..."i poszlam sie szykowac.Juz konczylam kiedy patrze on sie pospiesznie ubiera wpadl do lazienki psika sie dezodorantem w pospiechu zaklada ubranie,buty,wola nicolasa,zeby go ubrac.On idzie na spacer ale nie ze mna.Wscieklam sie.Zrobil mi na zlosc.Chcial wlasnie tego zebym tu siedziala sama jak palec.Wydarlam sie,ze go nienawidze.On mnie straszyl,ze mnie uderzy(no debil).jakbym nawet dostala z piesci w twarz to nie zabolaloby mnie tak jak mnie serce teraz boli.Najbardziej zal mi mojego synka,bo wszystko widzial:/bardzo mi przykro.nawet nie mam sie komu wyzalic.Nikt mnie nigdy na duchu nie podnosi,bo nikomu o takich sprawach nie chce mowic.Mam wrzenie,ze nie mam rodziny,nie mam przyjaciol od serca,mam tylko synka za ktorego wlasne zycie bym oddala.Chcialam spedzic fajnie niedziele z kims kogo usilnie probuje brac za bliskiego:P coz chyba nim nie jest

naprawdę dałaś synowi na imię nicolas? :O

tak to jest jak sie daje dupy skurwysynowi, i jeszcze dziecko po 2 latach znajomości, ja pierdole

a jakbym mu dala takie imie jakie tobie by sie podobalo to co?Bylabym wtedy fajna?:/ czy to jak mamy na imie zmienia nas jako ludzi??Nie.Ty moze w swoim domniemaniu masz ladnie na imie ale jestes prozna.

widze,ze jednak dobrze robie nikomu sie nie zwierzajac.Ludzie sa podli.

jak bys tak skróciła ,za duzo czytania

nie jestem próżna :O no, chyba że mieszkasz w kraju typu francja, niemcy, holandia czy wlk bryt albo stany, gdzie takie imiona to norma, ale spotkałam się z takim stwierdzeniem, że prości ludzie dają takie wydziwione imię. Mikołaj, ładne polskie imię, tak się nie dało? a jak ci coś nie pasuje z związku, to rzuć faceta, jak cię nie szanuje.

i co do jednego kotła?

mieszkam w szkocji.Moze Mikolaj i po polsku ale mnie sie nie podoba.Wole Nicolas.

masz synka, to Twój skarb i na nim powinnaś się skupić :) Jeszcze dla Ciebie zaswieci słońce, tylko musisz w to uwierzyć i zrobić coś dla Ciebie. Pozdrawiam ciepło :)

a kochasz tego faceta?