wreszcie nadszedł czas, żeby...

Zmienić swoje postępowanie. Oto mój rachunek sumienia: - egoistka - egocentryczka - ciagle chce, zeby bylo na moje - nie potrafie go zrozumiec, jesli chodzi o prace, bo za cos musi do mnie przyjechac, ak mnie gdzies zabiera tez musi miec pieniadze a od rodzicow nie dostanie - jestem pieprzona krzykaczka, tylko w ten sposob zalatwiam sprawy - nerwus ze mnie okrutny - jestem niecierpliwa - nie potrafie pogodzic sie z odmowa / porazka - nie umiem nad soba panowac - chcialabym miec wszystko na raz - nie potrafie doprowadzic siebie do porzadku, przez co nie moge stworzyc z nim zwiazku partnerskiego - bez przerwy mam o cos pretensje, chociaz nie mam solidnych podstaw, zeby sadzic, ze jemu nie zalezy podwazam jego uczucia - obiecuje, ze bede starala sie poprawic, a nadal tkwie w martwym punkcie

Spowiedź była szczera. Za pokutę - łeb do sedesu na pół godziny. Wodę spuszczać co trzy minuty. Dla jasności - SEDES MA BYĆ W KIBLU DWORCOWYM!

Gratuluje braku mózgu Kapelanus.

A ja wrednego i podłego charakteru, który tylko w/w pokuta może (nieznacznie) skorygować. Diecezja należy do ciebie.

Po przeczytaniu Twojego "Rachunku sumienia" zastanawia mnie to czy Ty czasem nie jestes DDA? Ma/miał ktos z Twoich bliskich problemy z alkoholem? Niby glupie pytanie, ale opis bardzo zblizony do opisu DDA... Pozdrawiam Cie serdecznie:)

wyrzadzona tobie krzywda nigdy sama sie nie naprawi ! A ktoś kto ci ja wyrzadził , niech sam sobie wystawi rachunek sumienia, bowiem od siebie trzeba zacząć. Mnie zawsze uczyli ,ze najpierw trzeba włożyć , żeby pożniej cos z tego wyciagnąć! A tu nic , nadal darmocha i perwersja! Wstydz się!!!!!