Miałam 15 lat jak go poznała... jesteśmy razem 4 lata- związek z długim stażem

Tak jak w temacie. jednak codziennie zastanawiam się czy go kocham, czy to tylko przyzwyczajenie, czy mi go bardziej żal bo wiem jak bardzo mnie kocha, czy jednak go kocham itd codziennie o tym myślę i nie umiem sobie odpowiedzieć. Powiedzcie czy ktoś z Was tez tak miał? Co zrobić by później nie żałować. Jest to mój pierwszy chłopak, zastanawiam się tez czy jestem z nim tylko ze względu na wspomnienia... Czy są to tylko chwilowe wątpliwości? On myśli o wspólnej przyszlości. Oczywiście jest starszy ode mnie, a ja nie wiem czego chcę... ;(

rozumiem cie :(

to moze byc tylko przyzwyczajenie wczesniej czy pozniej rzucisz sie w ramiona innego i bedziesz szczesliwa

Zakochanie to NIE JEST KOCHANIE.

Nie psuj tego. Niech będzie, jak jest. Rozumiem Twoje wahania, miałam niedawno zupełnie to samo To było bardzo ciężkie..:( Byłam z chłopakiem 4 lata od 14 roku życia..nie wiedziałam, co nas łączy dowiedziałam się, gdy poznałam swojego obecnego chłopaka. teraz jestem z tym nowym już rok i kocham Go, ale za poprzednim tęsknię i często o Nim myślę to mają do siebie pierwsze miłości aczkolwiek znam parę, która ma kobieta-27, facet 30 lat, mają trójkę dzieci, a są ze sobą lat 11:)

no właśnie poznałam kogos nowego ale boje sie że jak spróbuje z nim i nie wyjdzie to bedę żałować ;/

jak myślicie czy przerwa w związku bardziej pomoże czy zaszkodzi?