Mój chłopak nie cieszy się z moich sukcesów

Karola poznałam rok temu. Na początku nasze stosunki były na stopie koleżeńskiej, nic nie wskazywało, że z czasem narodzi się uczucie. Tak się jednak stało. Od 2 miesięcy jesteśmy razem.Niestety, od pewnego czasu coraz częściej jestem krytykowana przez ukochanego. Ciągle słyszę chamskie odzywki typu : co ty pierdolisz, dziewczyno czy nie ciesz się na zapas. Aż boję się przed nim czymkolwiek pochwalić, bo on od razu robi wszystko, żeby ostudzić mój zapał. Tak było z sukcesami, które chciałam razem z K świętować, z wolontariatem, z inicjatywami, w których uczestniczę. On na wszystko ma jakieś ale. Twierdzi, że się marnuję, że niepotrzebnie biorę udział w różnych przedsięwzięciach zamiast zająć się swoim życiem. A ja taka już jestem. Żywiołowa, pełna życia, zaangażowana w to, co robię. Nie lubię siedzieć w jednym miejscu i płakać nad rozlanym mlekiem.Na smutki dobre są koncerty czy teatr. Problem tkwi w tym, że Karol nie chce nigdzie ze mną chodzić. Całymi dniami przesiaduje w świecie książek i muzyki, a jak już wyjdzie, to albo ze mną na spacer lub do biblioteki, albo z kumplami na hamburgery. Sam ma nadzieję, że będę żyła podobnie, udziela mi masę dobrych rad i krytykuje, jak postąpię po swojemu. Mam dość tej sytuacji. Z dnia na dzień spada moje poczucie wartości. I choć kocham Karola jak mało kogo, to mam wrażenie, że on chce mnie sobie podporządkować.

moze zadbaj o siebie :O

Gdyby można było, proszę o radę, co w takiej sytuacji zrobić.

Robię to cały czas.

Jeżeli facet by do mnie mówił "co ty pierdolisz" już by nim dawno nie był. Ale ja to inne pokolenie jestem i moze teraz to norma ???

Poprawiam mój post :o Jeżeli facet by do mnie mówił "co ty pierdolisz" już bym z nim dawno nie była. Ale ja to inne pokolenie jestem i moze teraz to norma ???

On jest taki nerwowy, a jak się zirytuje, to przeklina za dużo. Wkurza mnie to i napominam, ale on zawsze swoje.

Strasznie mi przykro, kiedy on mnie tak non stop krytykuje. Co wg was powinnam zrobić ?

U mnie dokladnie taka sama sytuacja. Chamskie odzywki tez wprowadzil do naszego zycia. Nie wiem w czym zwinilam.

Nudzi mi się i zakładam tematy z wymyślonymi historiami żeby zwrócić na siebie uwagę, ale nawet to mi nie wychodzi :(

Jak możesz pozwalać, żeby facet się tak do ciebie odzywał? Już dawno bym się rozstała z kimś kto nie ma do mnie szacunku.

Ale ja go kocham... I nie wiem, dlaczego nie cieszy się z moich sukcesów. Na przykład ostatnio opowiadałam mu, jak udało mi się wreszcie porozmawiać z ludźmi z uczelni, bo od dwóch lat mnie unikali, a on na mnie tylko tak dziwnie popatrzył.... Zależy mi na nim, ale denerwuje mnie, że ogranicza się do takich płytkich rozrywek. Tylko raz byłam z nim w teatrze i po wyjściu z niego on zachowywał się jakby się mnie wstydził, myślicie, że to dlatego, że klaskałam po każdym akcie? :(