pytam o szczera radę

mam lekki mętlik w głowie i ciężko mi się zdecydować,więc poradźcie trzeźwym okiem: sytuacja taka: mam prawie roczne dziecko-do pracy mogę pójść na pół etatu lub wcale. pół etatu to ok. 700 zł i to na kasie w miejskim markecie. więc troszkę mało ambitne zajęcie.do dużego miasta bilety kosztowałyby mnie ok 300 zł, ale będąc na rozmowach kwalifikacyjnych dostałam pośredni przekaz, że mając małe dziecko jestem niedyspozycyjna.żłobek jest płatny, są kolejki, a poza tym tam dzieci non stop chorują. partner:osoba mocno szczera, dlatego w nie zagrzał długo miejsca w jakiejkolwiek pracy. pieniądze zarabia pracując w internecie,ale jest tego zdecydowanie za mało na 3 osoby.pomieszkujemy w rozpadającej się chałupie. finał tego taki, że się ciągle kłócimy, mnie siedzenie z dzieckiem w domu wkurza i drażni mnie do tego stopnia, że chcę się zrzec praw w najgorszych chwilach. na dziecko pokrzykujemy, które wiecznie płacze, nawet nie krzycząc na nie. mam myśli samobójcze.i nie wiem co robić.psycholog mi nie pomaga.

patologia cholerna, trzeba było nie zakładać rodziny, nie myślą a później jak zwykle dziecko cierpi, nie dobrze mi się robi

masz tak jak sobie pościeliłaś, czego teraz oczekujesz? dlaczego ja np. mam świetnego męża, oboje mamy intratne stanowiska, mamy 2 mieszkania, wakacje i dziciątko w drodze? bo dokonaliśmy w życiu słusznych wyborów