Chciałam być w ciąży i jestem, ale teraz już nie chcę...

jak w temacie, przestraszyłam się chyba, poza tym nie czuję pewnie. Mam już córkę z pierwszego małżeństwa i chyba mi to wystarczy. Zaraz pewnie zasypie mnie fala oskarżeń o egoizm, ale odnoszę wrażenie, że dla mojego ówczesnego małzonka to jakis rodzaj wyścigu z siostrami.

troche za pozno sie zorientowalas ze niechcesz.... ja jestem w 22tc i tez czasem sobie ze nie chce chociaz ciaza byla planowana.... nie wiem co poradzic... ale mysle ze to chwilowe

Ciąża była planowana, lecz w międzyczasie mój mąż zajął stanowisko kompletnego dupka na zasadzie "ma być".

ciesz sie ciaza amezowi daj popalic w koncu sama sobie dziecka nie zrobilas, a w ciazy humory masz prawo miec

w 1 i w 2 ciąży też tak się czułam. Chciałam bardzo, apotem dopadały mi doły że poco mi te dzieci i że nie chce. Myślę, że to hormony. Oczywiście kiedy urodziły się dzieci to szalałam z radości. Teraz jestem w trzeciej ciąży i powiem Ci, ze o dziwo mimo, ze czekam na to moje "już nie chcę" to tego jakoś nie czuje. Chcę, chcę i ie mogę się doczekać malucha.

Ja pewnie tez będe chciała, wkurzyłam sie tylko na postawę męża, chce w ten sposób konkurować z siostrami. W imię czego? Przejdzie mi, musze tylko troszkę pomarudzić :)

marudzenie to nasze swiete prawo w ciazy :) tez mi konkurowanie :) u nas dziecko pierwsze w obu rodzinach a mój maz sie ze mnie nabija i juz mowi ze on to sie "na seryjna produkcje nastawia" niedoczekanie :P