czy może być gorzej?

może życie to jedno wielkie dno, od kilku lat jestem chora i jakoś nie mogę się z tego wyleczyć, mam chłopaka którego nie kocham, mnóstwo kompleksów, odbywam staż w firmie która chyli się ku upadkowi (więc na ewentualne zatrudnienie raczej nie mam co liczyć), mieszkam w mieście z dala od mojej rodziny i chłopaka, ciągle beznadziejnie się w kimś zakochuję(wiem że to bez sensu), jedyna dobra koleżanka wyjechała za granicę i nie odzywa się od dłuższego czasu, zero życia towarzyskiego, na stancji nikt ze sobą nie rozmawia(trafiłam na wyjątkowo niekontaktowe współlokatorki), całymi dniami nudzę się potwornie i nie mam z kim pogadać, 24 lata i żadnych planów na przyszłość, żadnej stabilności, nie mam nic sorry że przynudzam, ale dzisiaj złapałam wielkiego doła i musiałam to z siebie wyrzucić

widzę że nikogo już nie obchodzę

nie przejmuj sie po każdej zimie przyjdzie wiosna.

Nie przejmuj się ja też jestem w beznadziejnej sytuacji , trzeba życ z dnia na dzień

http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4550841

zycie zawsze wynagradza niepowodzenia ;)

do roboty: innej pracy np., działalności charytatywnej, jakiejś szkoły (językowej, zawodowej itp.).

To Cię pocieszę:) nie jestes sama:) bede konczyc studia, ktore nic mi nie dadza, tez jestem z facetem, z ktorym nie wie, czy chce byc. poza tym iagle mysle o kims:D tez mam problemy zdrowotne, i mnostwo innych a najwiekszym jest brak pracy i brak perspektyw na fajne zycie:( Trudno, moze jutro bedzie lepszy dzien:)

Muszę was zasmucić, ale ja mam jeszcze gorzej. Zawaliłam maturę, którą powinnam już zdać 2 lata temu (wiem, wiem też myślałam, że to nie możliwe) Nie pójdę na studia Nie mam pracy Teraz zabiorą mi rentę Mam problemy zdrowotne i nie ma na to lekarstwa, a może i jest, ale każdy mnie dosyła do kogo innego, żeby się mnie pozbyć, a żeby leczyć się prywatnie nie mam pieniędzy. Dlatego już mam to w doopie i przestałam biegać po lekarzach :O Nie mam faceta i nie jestem zdolna do stworzenia jakiegokolwiek związku Nie potrafię się do nikogo zbliżyć emocjonalnie, więc nie mam nikogo bliskiego Rodzina ma mnie gdzieś i o mnie zapomniała, a matka chce mnie wywalić z domu Odebrano mi mój jedyny majątek, który odziedziczyłam po dziadku Chyba mam początki depresji Zaczęłam chlać Narobiłam sobie długów I w moim przypadku nie ma już nawet żadnych szans na poprawienie mojego bytu Mam nadzieję, że pocieszyłam :O