Lekliwa,aspoleczna,depresyjna-mam 23 lata pomocy

:(

powinnaś z 3 godziny

i mam niecale 30 lat... aspolecznie tez mozna zyc

Chodzi o to ze unikam ludzi,boje sie jechac gdzies daleko,mam ataki objadania kompulsywnego i wogole jest do dupy:(

a jesteś dziewicą?

bierzesz jakieś leki ?

Ja to samo...przez to nigdy nie zrealizuję swoich marzeń...

Na wszystko przyjdzie czas, ja choruję 13 lat juz. Miałam okresy (nawet 3 lata ) ,że było wszystko w porzadku, potem wracało i odchodziło. Kiedy nauczysz się z tym żyć, będziesz mogła prawie normalnie funkcjonowac.

ja tez tak mam. alem mimo to mam faceta,z którym planujemy wspólną przyszłość, spotykamy się z jego znajomymi ( ja mam tylko trzy zaufane przyjaciółki) mimo iż pracuje miedzy ludzmi to jakos sie nie umiem przemóc do poznawania nowych i wogole zle sie czuje w nowym towarzystwie. a siostra mi non stop wypomina ze nie mam znajomych, ze siedze w domu, ze nie jezdza na imprezy a jak juz jade to "sciane podpieram" a Gówno prawda bawie sie jak jade.. a tylko o to choidzi ze nie jestem taka jak ona zdzirowata dusza towarzystwa. bardzo mnie to dołuje i męczy, ale co.. musze z tym życ.. najgorzej jak mi wypomina sex z moim chlopakiem (jestesmy 4 lata razem) a ona nie bzykała sie od 3 lat i to ją boli.. i mowi ze sie puszczam haha!!

z moim własnym chlopakiem, a przyszłym męzem. żal... dodam ze mam 21 lat..

sama ide na dno zbyt bardzo mam destrukcyjna osobowosc zreszta autoagresywne zachowania wobec siebie sa codziennoscia;/ staram sie byc dobra dla siebie ale mi nie wychodzi nigdy sie tego nie naucze;( musze miec kogos kto bedzie ciagnał mnie w gore, kogos kto nie pozwoli mi sie stoczyc wiem ze jesli lubiłabym alkohol naprewno zostalabym alkoholiczka tak samo z innymi nałogami, na szczescie nie przepadam;/ kocham słodycze i nałogowo je pochłaniam do wymiotów;/ moim jedynym ratunkiem jest chyba chlopak bo przyjaciółki zawsze mnie olewaly a miłosc moze inaczej zadziała

Spróbuj ze zmianą miejsca zamieszkania. Świeże otoczenie, nowa praca, przypadkowi ludzie (może nowe znajomości) pomogą Ci wybrnąć z trudnej sytuacji. Powinnaś również poszukać pomocy u specjalisty. To żaden wstyd :) Wytrwałości :)

cudownie sie składa bo wkrotce startuje na studia do odleglego miasta jak sie dostane;( tylko ze lek i przerazenie przed samodzielnym zyciem ech...napewno mnie zgnebia psycholog? nie dziekuje moje problemy wydaja mi sie nie az tak istotne zeby zawracac komus dupe;(

?

Ja mam coś podobnego, jestem trochę nienormalna bo z jednej strony tak bardzo chce być niezależna, samodzielna z dala od wszystkich, a z drugiej boje się tego bardzo, przeraża mnie podjęcie jakiejś odpowiedzialności, czegoś za co będę tylko ja odpowiedzialna i tylko ja dostanę opieprz za złą robotę, panicznie wręcz się tego boję i odpycham jak najdalej takie sprawy. Drugą sprawą są znajomi, nie mam prawie nikogo, każdy wydaje mi się w pewnej kwestii dziwny, jakiś inny, mam tylko jedną koleżankę która w moim odczuciu w normalny sposób podchodzi do życia. Nie potrafię rozmawiać z ludzmi, kończą mi się tematy, czuję, że męczę tematy... mimo to rozpisywać się potrafię...co można zauważyć.

tutaj znajdziesz pomoc !!! www.forumdlainteligentnych.pun.pl

Mam dopiero 16 lat i mam IDENTYCZNIE jak smanna. Chcę dużo gadać, umieć nowych ludzi poznawać i umieć dobrze czuć się w towarzystwie. Wprawdzie mam wspaniałego przyjaciela, ale i jego denerwuje mój pesymizm, niska samoocena i jak mówię jak bardzo nieporadna jestem. Raz mi powiedział podczas szczerej i delikatnej rozmowy, że tyle razy się zastanawiał czegóż mi brakuje i czemu często jestem smutna. "Doszedłem do wniosku, że brakuje ci znajomych. To bez nich jesteś taka za jaką się uważasz". Fajnie, że mieszkam w takim Pierdlowie gdzie są same stare dziady albo same gówniarze. A tak btw. MOGLIBY SIĘ NIEKTÓRE POJEBY POWSTRZYMAĆ OD KOMENTARZY TYPU "Jesteś dziewicą?" "Daj swój nr" "Chcę cię przelecieć" . Ludzie mają problemy a wy se kurwa jaja robicie!!!

mam to samo...lęki,objadanie sie bo wtedy czuje sie taka zamknieta czyli ja i jedzenie to na chwile pomaga i niszczy:( brak perspektyw na wszystko,ciagle szukanie oparcia.... strach przed ludzmi