nie potrafie się cieszyc szczesciem innych ....mam

musze sie wygadacm bo nie mam komu..maz na wyjezdzie a ja tu sama...Jak wiecie takie siedzenie sprzyja wielu przemysleniom i pojawiaja sie sterty pytan.Zastanawiam sie jak to jest u was. Mam na mysli kobietki, ktore mialy przyjaciółki a po ślubie ? no włąśnie jak to jest. Bo moje przemyslenia dotycza tego tematu miedzy innymi. Troche o mnie.Praktycznie cale dziecinstwo spedzilam w towarzystwie mojej psiapsióły....było różnie wiadomo...ale nasza znajomosc sie rozwijała. Przezywałyśmy razem pierwsze sukcesy, porażki i złamane serca. Wiele nas łączyło - traktowałyśmy sie jak siostry.Po ślubie czar prysł.Nie moge zrzucac całej winy na nia lecz zaczeło męczyc mnie to ze wciaz to ja jestem osoba która wyciaga reke do drugiej i prosi sie o spotkania. Czuje ze narzucam sie jej. Ostatnio spasowałam. Przestałam sie odzywac. Musze dodac jeszcze jedna wazna rzecz. Jak to zwykle bywa w zyciu- wszystko dzieje sie na opak. Ona nie chciala zajsc w ciaze - no to zaszła. Ja z mężem natomiast dlugo przed nia sie staralismy o dziecko i jak to bywa efekt zerowy. Ostatnie spotkania - ktore mialy miejsce ( głównie z mojej inicjatywy) były dla mnie bardzo ciezkie. Gdy czlowiek sie stara od roku o dzidzie i nic to kazda kobieta w ciazy wzbudza smutek...przykro mi ze nie potrafie sie cieszyc z nia. Bo zazdroszcze ze to nie my...Jednak boli mnie tez fakt ze ona nawet sie do mnie nie odzywa. Minął miesiac od naszego ostatniego spotknania a ona nic...chcialam zobaczyc czy mnie potrzebuje i okazuje sie ze chyba nie. Nie zadnej wiesci na mailu ani na glupim gg ani smsa ani nic...Boli mnie to ze tak na prawde okazalo sie ze gdy jej powiodlo sie w zyciu to zapomniala o mnie. Na pewno macie przyjaciolki...i podobne sytuacje ...moze nie potrzebnie sie temu dziwie...napiszcie co o tym sadzicie...

jej aż tak bardzo nie zależy, nie brakuje jej Ciebie. a może nie chce robić Ci przykrości. może nauczyłaś ją, że zawsze Ty wyciągasz rękę pierwsza, dzwonisz..?

moze, kiedys bylo tak ze ona dzwoniła i miała pretensje do mnie ze sie nie dozywam....wudac role sie odwrocily. Mimo wszystko myslalm ze nasza ponad 20 letnia przyjazn jest czyms wiecej...

może być i też tak, że ją bardzo pochłonęła nowa sytuacja... Wiesz ... rozumiem, jak możesz się czuć

tylko ze gdy ona mnie spotka przypadkiem gdzies to odwraca kota ogonem ze to ja jestem ta zła.Nawet nie postara sie wczuc w moja osobe w moje odczucia. Ciezko mi z tym ze tak wyszlo i ze ja nie moge zajsc w ciazegdyby tylko postarala sie zrozumiec moja sytuacje...mysle ze ta sytuacja nas porozniła

rozumiem, że może być Ci ciężko cieszyć się jej szczęściem. ale wiesz... poradzę Ci coś nietypowego. przeczytaj książkę "sekret" Mi pomogła. chociaż rzuć okiem, przeczytaj jakąś recenzję. autorka nazywa się jakoś Byrne ?

hm zaciekawilas mnie bo osttanio jestem na etapie polykania ksiazek;)dzieki

czy ty tez bylas lub jestes w podobnej sytuacji?tak w ogóle?

nie mogę powiedzieć, że dokładnie podobnej, ale moje relacje przyjacielskie również został wystawione na próbę w przełomowych momentach życia.. i wiem, że jeśli sama ze sobą czujesz się dobrze, to wszystko uda CI się przetrwać. uwierz, liczy się by być w porządku z samą sobą. wtedy reszta zawsze się układa :) a książkę szczerze polecam

teraz muszę uciekać, ale zostawię ten temat w zakładkach... może sobie jeszcze później popiszemy :) pozdrawiam :)

oki dzieki papa

daj znać jak przeczytasz książkę :)

ale dołek,,,dzis bije rekordy. Piekne słońce a ja zdołowana..ksiazke kupie w tygodniu jakos.

życzę miłęgo wieczoru :) pozdrawiam :)

dziwie sie takim kobietom jak ty. po co Ci przyjaciolka/ nie ma przyjazni miedzy kobietami. ja nigdy nie mialam potrzeby bycia w zazylosciach z inna kobieta czyt. przyjazn.... Ona ma dziecko i ma sie czym i kim zajmowac, wtedy sa mniejsze potrzeby towarzyskie. nie zabiegaj o nia bo skoro ona nie zabiega to znaczy ze ma to gdzies. ja mam kolezanki ktore chca sie ze mna spotykac ale ja ciagle odmawiam bo... mam to gdzies . mam faceta i swoje zycie i tyle mi wystarczy

niestety jestem osoba bardziej wrazliwa od ciebie. Ciezko nie nazwac 20sto paro letniej znajomosci przyjaznia. Widac za bardzo sie zaangazowalam w to i teraz czuje sie zbita jak pies. Juz zdazylam sobie uswiadomic ze to koniec i ze ona ma mnie gdzies. Tylko pisalam ze to bardzo mnie boli. Ja w przeciwienstwie do niej i pewnie do ciebie jestem osoba ktora potrzebuje ludzi. Zawsze wokol mnie sa jacys ludzie. Tylko ona byla mi najblizsza. No coz wychodzi na to ze za duzo inwestowalam w ten zwiazek a ona nauczyla sie jednego - brac. Przykre to.