Mam 21 lat i czuję się strasznie staro

:O Nawet moja matka mi przyznała rację, że nie jestem już taką młódką :O Nie czuję już tych beztroskich i młodzieńczych lat, tylko to że już wszystko za mną, że zmarnowałam swoje dzieciństwo i wiek nastoletni. Nie przypominam sobie żebym kiedyś czuła się dzieckiem. Zawsze zgrywałam starszą, byłam zawsze poważna jak na swój wiek i teraz tego żałuję :(

jesteś młoda :) nie ważne co było kiedyś, ciesz się chwilą która trwa

Ja się nie czuję młodo... Teraz jak patrzę na te 15 latki to chciałabym wrócić do tego wieku :o Teraz mi już nie wypada się zachowywać tak dziecinnie czy chociaż obierać tak jak one. Nawet jeżeli jestem młoda czyimś względem, to i tak mimo wszystko powinnam się zachowywać stosownie do swojego wieku a nie infantylnie... A mi właśnie chyba brakuje tej infantylności :O

to tylko liczba

mialam tak samo, w wieku 21 lat wydawalo mi sie, ze wszystko najlepsze juz za mna, a teraz mam 26 lat i w brode sobie pluje, ze bylam taka pierdolnieta. Korzystaj z zycia, bo po 20stce czas strasznie szybko leci.

najlepsze lata, ja tęsknie za studiami, tyle było do roboty :)

ja mam 22 i czuje sie młodo

Możliwe, że nic by to nie zmieniło gdybym miała ponownie 15 lat, ale teraz mam takie wrażenie, że gdybym miała taką możliwość, to zachowywałabym się typowo głupio :D Miałabym pokój udekorowany Hello Kitty :D Kolorowe ciuszki, głupie fryzury a z telefonu zwisałoby mnóstwo tandetnych i błyszczących breloczków :D Biegałabym ciągle po koleżankach a w głowie miałabym jedynie romanse :D Do tego zawsze wpadałabym na głupie pomysły, robiłabym piżama party, mój kot miałby różową obróżkę i z wytchnieniem oczekiwałbym każdej głupawej komedii romantycznej :P Chyba właśnie tego mi brakuje... uihyiu, zdaję sobie sprawę z tego co piszesz i wiem, że w moim przypadku będzie podobnie. Z wiekiem będzie coraz gorzej... :O

czuje sie na 18. I nie ma to zwiazku z Hello Kitty i rozowa obrozka kota, a podejsciem do zycia i moim charakterem. Wrzuc na luz i zyj jak Ci sie podoba, co to jest 21 lat ! Phiii :)

Niby mogę taka być, ale mając 15 lat, to raczej jest to normalne. Mając 21 już nie. Nie mam ani jednej koleżanki, która tak by się zachowywała

jesli Ty w wieku 21 lat juz myslisz " ze czegos Ci nie wypada" to co bedzie za 10,15,20 lat ?! Wrzuc na luz dziewczyno, mloda jestes, cale zycie przed Toba !

A ja mam 20 i cieszę się, że nastoletnie czasy już za mną bo byłam wtedy głupia i popełniałam mnóstwo błędów. Nie czuję się stara. :) Mam wspaniałe towarzystwo, z którym imprezuję i wciąż się śmieję i wtedy czuję się bardzo beztrosko. :)

No właśnie. Moim zdaniem dużo też zależy od otoczenia w jakim się obracamy. Wśród moich znajomych nie ma takich osób. Wszyscy już poważnie i trzeźwo myślą. Mają prace, sami się utrzymują, mają już ustatkowane życie itd. Ja również po części do tego dążę, ale pozostaje jeszcze we mnie taka tęsknota za młodością.

A tak poza tym wciąż ubieram się jak nastolatka i mój wygląd też jakoś bardzo się nie zmienił. Wiadomo, że są rzeczy, których nie założę jak np. jakieś różowe bluzeczki z kotkami i misiami, ale jest jeszcze wiele ubrań których nie muszę sobie odmawiać. :)

"to co bedzie za 10,15,20 lat ?!" Jakbym słyszała swoją mamę :D :P

No widzisz, to dlatego. Ja z kolei jestem na studiach, gdzie jak wiadomo większość osób wciąż utrzymują rodzice i można wieść beztroski żywot. Czuję się tak jakbym nadal chodziła do szkoły.

Mama ma racje :P

Może idź na studia? ;) Polecam, to odmładza!

nie jesteś młoda ale jesteś dorosła i na pewno nie jesteś stara ;)

21 i stara?!?! ja mam 22 lata i czuję się jak dziecko (i tak mnie wiele osób wciąż traktuje!!!) o starości będziesz mówić po 50-tce

Ja też mam taki "poważny charakter" ale czasem pozwalam sobie an chwile beztroski i nie myślę co wypada ;) masz tyle lat na ile się czujesz. Ja czuję się teraz jak nastolatka , na jakieś 18 lat, (a mając 18lat marnowałam życie na martwienei się i dołowanie ) :)

Dokładnie tak, ja też zgadzam się z tym, że masz tyle lat na ile się czujesz. :)

Uczę się i to jest właśnie duży plus, ponieważ to mnie w jakiś sposób trochę ratuje (a raczej moją młodość) Wprawdzie to wiem, że tak naprawdę największy problem tkwi we mnie. Sama sobie wybieram znajomych. Przykład: Ostatnio byłam jakiś czas u kuzynek. Jedna jest ode mnie o rok starsza i raczej mniej poważna ode mnie. Druga lat 32, ma męża i dwójkę dzieci. Oczywiście ja wolałam przebywać z tą starszą, lub z ciotką :D :O

"masz tyle lat na ile się czujesz" Pamiętam jak kiedyś tak mówił mój nauczyciel, który pomimo swoich lat był młody duchem. Dodał również, że jest tragedią kiedy ktoś czuje odwrotnie. Pomyślałam wtedy o sobie i przyznaję mu rację. To jest tragedia.

Może to się zmieni, może to tylko taki okres przejściowy. Ja też miałam czas kiedy czułam się staro. :)

"Widocznie taka juz jestes,albo sie boisz i wybierasz bezpieczniejsza opcje.." Myślę, że coś w tym jest, jednak przyznać całkowitej racji też nie mogę. Wiadomo nie od dziś, że człowiek nie potrafi sam siebie poznać do końca. Clarisa, niestety nie jest to okres przejściowy. Jak już wspominałam to zawsze taka byłam. Zawsze czułam się starsza niż byłam.

może z wiekiem dopiero nabierzesz dystansu do siebie do życia i będziesz się cieszyć drobiazgami

Mam taką nadzieję..

ej spokojnie, do trumny sie nie pakuj jeszcze :P ja mam na przyklad 25 lat prawie i jakos nie czuje i nie chce czuc sie dorosla, nie nosze butow na obcasie, nosze trampki i tenisówki, na 25 lat tez sie nie zachowuje i nie wygladam i dobrze mi z tym :) korzystaj z mlodosci, do 30stki mozemy robic co chcemy, potem bedziemy sie zastanawiac co dalej :P

hehe, co do trampek to właśnie mi się przypomniała sytuacja, która nawiązuje do mojego tematu. Koleżanka ostatnio dostała burę od mamy za noszenie trampek, które według niej nie są odpowiednie dla tego wieku (koleżanka ma 23 lata) Wydaje mi się, że pomoże mi jedynie jakieś pranie mózgu :p Ewentualnie zmiana towarzystwa na dużo młodsze, choć to drugie to wątpliwa sprawa, ponieważ wiem, że takie osoby działały mi na nerwy. Takie mam już w sobie dwie sprzeczności.