dlaczego tak musi być?!

Muszę się wyżalić. ;( Rozstałam się z chłopakiem. Ponad rok temu. Byliśmy ze sobą 1,5 roku. Było nam dobrze. Niestety spieprzyłam. Nie, nie zdradziłam. Chodzi o to, żę sama nie wiedziałam czy go kocham. Zakończyliśmy w przyjaźni, jednak po jakimś czasie im częściej się widywaliśmy tym bardziej bolało. I mnie i jego. Postanowiłam powiedzieć, żę nie mogę bez niego żyć. Po wielokrotnych zapewnianiach, że chcę spróbować jeszcze raz, że już wiem czego chce, że go kocham. Powiedział, że już chyba za długo to wszystko trwa, że chyba już nie powinniśmy próbować. Mówił, że zawsze będę dla niego bardzo ważna, że strasznie mnie kochał, że świat beze mnie nie miał dla niego sensu. Nie rozmawialiśmy ze sobą od maja, nie widywaliśmy się. Chciałam się z kimś spotykać, pokochać kogoś. Jednak żaden z następnych moich następnych chłopkaów nie był taki jakiego chciałam, każdego w myślach porównywałam do niego. Nie potrafiłam żadnego z nich pokochać. Nadal cholernie tęsknię za nim. Nie wiem co mam z tym zrobić. Wiem, że go kocham...