Czy moje zachowanie jest anomalią?

Czy to typowe dla Polek i Polaków w dzisiejszych czasach?: Nakreślę trochę moją sytuację - Mam 28 lat, mój facet 34. Nie jesteśmy małżeństwem z powodu przekonań, a raczej ich braku w kwestii uroczystości ślubnych itp., ale nie o tym do końca ten temat. - obydwoje mamy pracę, zarabiamy na rękę 6,5 tys w sumie - mojemu facetowi z racji zmian w firmie grozi redukcja, ciągle czekamy na "wyrok", czyli żyjemy w sumie w braku stabilizacji, pewności jutra, jak wiele osób - żyjemy w kawalerce i boimy się brać kredyt z względu na brak stabilizacji w pracy, ze zwykłego strachu o jutro. Poza tym zmiana mieszkania wiązałaby się z zostawieniem starych już rodziców, z którymi jesteśmy bardzo związani i oni z nami ..no i własnie...czuję, że lata nam lecą, a my ciągle jesteśmy niegotowi wewnętrznie na powiększenie rodziny, na dziecko. To taka ciągle niedojrzałość chyba, a może dojrzałość i strach o to, że stracimy pracę i nie zapewnimy rodzinie chociażby chleba Czy to typowe dla Polaków 21 wieku? Czasem mam wrażenie, jakbym żyła nie jak 30 letnia kobieta, ale jak studentka bez zobowiązań

to ostatnia chwila na posiadanie dzieci dla was .. 40 lat to juz za pozno .

zrob dziecko w tym roku albo wcale .

I wychowywać je w kawalerce? I zostawić rodziców samym sobie, bez pomocy, brać kredyt w tych czasach przy niepewnej pracy. Trudne to wszystko

słuszne i odpowiedzialne są obawy autorki, kto wie co wydarzy sie w ciagu np 30 lat na jakie czesto zaciaga sie teraz kredyty? a jesli 1 z was podupadnie na zdoriwu i daj Boze dostanie rente, albo i nie dostanie, to co wtedy? dzieci trzeba bedzie wyzywic i ubrac, a kredyt splacac, banki są nie ugięte, a rząd? właśnie przygotowuje ustawę o opodatkowaniu rodzin bezdzietnych....

Łapię sie na kalkulowaniu ile to jeszcze mogę zwlekać z zajściem w ciążę..Ja może mam jeszczę parę lat, ale mój partner ma 34

a rodzice w tym samym miescie mieszkają co wy?

Teraz mieszkamy blok w blok, pomagamy w wyprowadzaniu pieska itp :P Jak to ze starszymi rodzicami.

czyli ewentualnie dziedziczycie po rodzicach? a nie chcecie z nimi mieszkac? dzieckiem jako tako by sie zajeli byleby ktos przypilnowal, psa wyprowadzicie, a i wtedy ewentualnie jakis kredyt

W ich mieszkanku 44 m2 nie zamieszkamy razem, w naszej kawalerce tym bardziej. Z resztą nie śmiałabym im proponować wspólnego mieszkania, gdy oni dobrze czują się u siebie, jako starsi ludzie nie znoszą dobrze zmian. Kredyt i tak byłby na mnie/partnera, więc co to zmienia? Nie wiem czy dziedziczymy, nie chcę o tym teraz myśleć nawet.

chodzi mi o to ze teraz gdybyscie zamieszkali razem, nie placicie za kawalerke i spacacie swoj kredyt, nie chodzi mi tez o to ze dziedziczycie teraz i wcale nie chce zebys myslala o tym, chodzi mi o to ze rodzice mają jakis majątek i ewentualnie mozna tam zamieszkac na jakis czas, ale obawy są jak najbardziej normalne w dzisiejszych czasach

rodzice mają 2 malutkie pokoje, 44 m. Odpada.