Mamo, Tato, chce umrzec

Rodzice to dla mnie najblizsze osoby na swiecie. Mimo ze mam 25 lat tylko oni znaja mnie naprawde. Mam mysli samobojcze, nie wiem - przygotowac jakos rodzicow, martwic ich tym? :(

Jestes mloda osoba. Cale zycie przed Toba. Ludzie maja wieksze tragedie i dalej zyja. Nie rob tego rodzicom. Smier dziecka dla rodzicow jest nie do pokonania. Jestem matka , tez mam dziecko. Swoje dzieci kicha sie bezwarunkowo. Porozmawiaj z rodzicami jak masz problemy.

Mam problemy, a najgorszym moim problemem jest zdrowie, a wlasciwie jego brak. Mam dosc takiego zycia. Rodzice mi nie pomoga, nie sa w stanie. Nikt mi nie pomoze. Zastanawiam sie po prostu jak ich przez to wszystko "przeprowadzic".

Bede szczera. Niedawno dowiedzialam sie, ze moge stracic wzrok. Jak nie teraz to za pare lat. To zalezy jak bedzie postepowac choroba. I co mam sie zabic. Mysle , ze moze wynajda na to lekarstwo. Samobojca to egoista mysli o sobie. A co z blisskimi??? Z ich ucuciami??? Mam meza, dziecko ,rodzicow ibraata. Misalabym im spraaic taki bol, ktory nie beda mogli zniesc do konca zycia. O nie. Wiem, ze bardzo mnie kochaja, Twoi rodzice kochaja sie ponad zycie. Porozmawiaj z nimi Prosze.

Co z Twoim zdrwiem???

Jestes????

mam chorobe skory, kiedys bylam aktywna, calkiem ladna dziewczyna, a teraz nie wychodze z domu, rodzice mnie utrzymuja... porazka totalna. zero perspektyw na przyszlosc tylko samotnosc + choroba...

Alinka wspolczuje problemow ze zdrowiem, takiej diagnozy. Ludzie smieja sie z banalu "zdrowie jest najwazniejsze" a to swieta prawda...

Rozumiem Ciebie. Choroba skory to nie tragedia. Nie skupiaj sie bardzo na swojej chorobie. Zajmij sie czyms. Przedtem nie nie zylam tak aktywnie jak teraz. Jezdze na rowerze, chodze na basen, czytam duzo ksiazek, uwielbiam czytac. Korzystam z zycia poki moge. Boje sie , ze jak strace wzrok to juz nic nie bede mogla robic. Bede uzalezniona od innej osoby. Stracic wzrok i sluch to jest najgorsze co moze spotkac czlowieka. Kiedys moze uda sie wyleczyc Twoja chorobe???

co ty odpierdalasz!twoi rodzice powinni ci tak pierdolnac ze by ci sie odechcialo samobojstwa!gdyby nikomu na tobie nie zalezalo tak bys byla w domu dziecka,a nie z rodzicami!sama kiedys probowalam popelnic samobojstwo,ale bardziej na pokaz,kiedy potem zobaczylam jak moj tata plakal jak dziecko i pytal czemu to chcialam zrobic,bylo mi tak przykro,jak moglam myslec tylko o sobie,moja mama stracila cierpliwosc i mnie uderzyla ale wiem ze z bezsilnosci,minelo 8 lat od tej proby...i jestem najszczesliwsza osoba na swiecie,kocham zycie i ludzi,wiem ze mam wspaniala rodzine ktora mnie kocha...i najwazniejsze stracilabym tak wiele wspanialych chwil ktore sie wydarzyly w moim zyciu przez te 8 lat!nie zawsze bylo super,nie zawsze sie ukladalo,zdarzaly sie lzy,ale dla tego co teraz mam warto bylo przezyc te ciezkie chwile by znajsc sie w tym punkcie w ktorym jestem teraz,i wiesz co?-gdybym miala cofnac czas,to wszystkie zle chwile moglabym przezyc ze zdwojona sila,bo teraz jestem szczesliwa.Nie mysl o sobie,pomysl o rodzicach i o tym co pieknego w zyciu cie czeka

Ludzie zyja na wozkach, nie maja rak i nog . Korzystaja z zycia. A przede wszystkim zyja.

Obiecaj, ze porozmawiasz z rodzicami i powiesz co zamierzalas zrobic.

Nie, nie porozmawiam z nimi. Nie chce ich dodatkowo martwic. Postaram sie jeszcze jakos powegetowac. Dla nich.

Alinka 35,daj spokoj dziecko napisalo bo mu sie nudzi,zamiast wziac sie za siebie to sie zali na forum,jej decyzja!Slyszalam ze sa tacy ludzie co pisza na takie tematy bo lubia jak inni sie martwia,jesli ktos pisze ze chce sie zabic to znaczy ze nie chce tylko straszy!

sama bylam glupia,mi zabraklo kogos kto by mi przypierdolil tak porzadnie zeby mi takie pomysly z glowy wyszly,nie ma co sie uzalac nad taka osoba,trzeba byc twardym.Zwlaszcza ze ma 25 lat,a to nie malo,ale zachowuje sie jak 16,bo sobie nie swyobraza ze wraz z jej smiercia zycie straci sens takze dla jej bliskich.

sluchaj dziecko myslisz, ze Twoja historia i Ty mozesz byc szablonem ktory przylozysz do kazdego i bedzie wszystko tak samo? z tego co przeczytalam nie wiesz jak to jest z przewlekla choroba szpecaca czlowieka w stopniu uniemozliwiajacym prace, kontakt z ludzmi... Nie chce zeby sie inni martwili, nie chce zeby sie rodzice martwili. Jest mi ciezko, pisze na forum bo gdzie mam pisac? Do pamietnika?

a ty myslisz ze jek sie zabijesz to rodzice przestana sie martwic?oni dopiero popadna w rozpacz!oni teraz z toba wspolnie cierpia,a potem gdy cie zabraknie to bedzie niewyobrazalny bol i cierpienie,ktorego zadna choroba skory nie przycmi

przykro mi ze tak chorujesz,ale nie ma sposobow na wyleczenie?zadnych sposobow?zaden lekarz ci nie jest w stanie pomoc?a jesdynym wyjsciem jest samobojstwo?moglabym sie przychylic do checi popelnienia samobojstwa gdyby ktos chorowal na nieulecze=alna chorobe ktora prowadzi do smierci,ale poki mozesz z nia zyc to znaczy ze twoj czas nie nadszedl

Nie da sie wyleczyc, choroba ma podloze genetyczne, probowalam juz wielu terapii. Wiem, ze to bylby cios dla rodzicow, ale tez pewnie w jakims stopniu ulga (nawet jesli nigdy tego glosno nie powiedza). Nie zostaliby sami, mam jeszcze dwie siostry. Dziekuje za wsparcie, mimo wszystko na razie tego nie zrobie.

Poczekam az rodzice przetra mi szlak na druga strone (oby jak najpozniej).

jak ci przetra?co maja zrobic?