Naprawiam swoje błędy...

Pół roku temu zawaliłam studia na własne życzenie. Przeżywałam wtedy trudny okres w życiu, wszystko sypało mi się na głowę, sprawy na uczelni zeszły na drugi plan, bo nie byłam w stanie się na niczym skupić wobec narastających problemów. No i stało się. Pod koniec kwietnia nagle przestałam chodzić na zajęcia. Wiem, że to nie było rozsądne, w końcu byłam już na II roku i do tej pory radziłam sobie całkiem nieźle, ale przechodziłam kolejny etap buntu, ucieczki, czułam się zagubiona i bezsilna wobec muru, jaki stawia wobec nas rzeczywistość. Teraz mija już prawie pół roku i powoli zabieram się za naprawianie swoich błędów. Pracuję, żeby zarobić na powtarzanie semestru, chodzę na psychoterapię. Jest mi bardzo ciężko i żałuję, że tak postąpiłam. Tęsknię za uczelnią, za nauką, za kolegami. Już wkrótce 1 październik, a ja spędzę go w pracy.Na studia wracam dopiero wraz z semestrem letnim, więc przede mną kilka miesięcy, które muszę jak najlepiej wykorzystać. Ciężko z tym wszystkim :(

No cóż, drogie dziecko wszyscy jesteśmy samotni

Wiem, wiem...

Ale chciałam się anonimowo wyżalić. Jeszcze nigdy nie przeżywałam tak trudnego okresu w moim życiu jak w tym roku. Straciłam chłopaka, zawaliłam studia, moi rodzice grożą rozwodem. To wszystko mnie przerasta.

dasz rade za duzo rzeczy na raz, a jestes słabsza psychicznie. Wiem, że o może banalne ale najwazniejsze, że jestes zdrowa i mam nadzieje że tak własnie jest. Ze szkołą dasz rade oł roku w plecy to nie jest koniec swiata, a sama widzisz że na siłe nie szło. Co do chłopaka to niech mu bedzie lepiej i Tobie skoro sie rozstaliście- widocznie nie był dla Ciebie nie martw sie. praca obrze Ci zrobi, poznasz ludzi i tz będziesz miała swoich nowych znajomych, którzy sa idealni na rózne rozterki:) więc glowa do góry bo świat przed Toba!!!! A rodziciami sie nie przejmuj... jesli grożą to pewnie i tak sie nie rozejda, a jesli tak to pmyśl inaczej czy nie będzie im i tobie lepiej jesli sie naprawde rozejdą. Nie masz dosyc ich klótni itd. Może to i chore ale moi rodzice sie rozeszli własnie dzisiaj mija rok jaki juz nie sa razme i ja teraz z perspektywy czasu się cieszże, że tak sie stalo bo miała juz dosyc tych kłótni, awantur. teraz mam 2 normalnych rodziców, których kocham bardziej niz kiedykolwiek .