Jestem z Kafe nie przegrałam zycia!

Słuchajcie, tyle czasu tu zmarnowałam, kilka lat w sumie, a jednak wypiekniałam, mam wspaniałego faceta, bronie druga magisterke i mam zajebistego kota, finansowo bardzo ok, wylazłam z depresji i polubiłam siebie, mam ładne mieszkanie. Czyz zycie nie jest cudowne? :D A to wszystko w pół roku :)

lat się nie mogę pozbierać :(

nie Ty jedna:P Przeciez wiekszosc tutaj osob ma normalne zycie w realu:)

a ja jestem dnem dna, nie każdy sobie radzi tak jak ty

No nie wiem własnie, stopniowo krok po kroku, az nagle dzis stwierdziłam ze moj nastrój od kilku miesiecy jest dziwnie ustabilizowany :) Ciezko było czasami, 5 lat moj dół trwał, jeszcze rok temu do dupy było a potem nagle jak za sprawa czarodziejskiej różdzki co miesiac dochodziło cos: magisterka, kot, facet, mieszkanie, finanse :) hihihihi.. hurrrra!

Wiec moje przesłanie brzmi: badzcie cierpliwi osoby z depresja czy inna dwubiegunówka. Wydawało mi sie niemozliwym, ze dojde do takiego etapu jak dzis. To stało sie nagle, niespodziewanie, a jeszcze 2 lata temu miałam ostatnia próbe samobójcza :) Badzcie cierpliwi, nawet sie nie spodziewacie kiedy moze wam sie odmienic :)

Najpozytywniejszy jest ten kot

kot jest lepszy od faceta. Zdecydowanie