jak tylko widzę mojego wspollokatora

ostatnio to się nasiliło. i od piątku mam huśtawkę emocjonalną. on jest we mnie zakochany a ja w nim nie. chciałabym się wyprowadzić a nie mogę. tak już mnie to męczy, że prawie samobojstwo w piątek popełniłam. wzięłam tabletki i spałam do dzisiaj. dzisiaj znowu to samo. znowu ledwo go zobaczyłam, to wpadłam w szał i załamanie. nie wiem czemu on tak źle na mnie działa. ciągle mi mówi jaki jest biedny, że zakochany we mnie i się na mnie mści obrażając mnie cały czas. potem mnie przeprasza, i następnie znów kłamie. wcześniej ja nie mogłam z nikim być bo on chciał przeze mnie popełnić samobójstwo i ja się o niego bałam ale teraz go niecierpię.

się psychiczne

nie chcę być zła ale nie chcę z nim być a on tego nie potrafi zrozumieć. przez to jestem jestem już od dawna sama bo jak tylko się zakocham, to zaczyna się skarżyć jaka to jestem straszna lub zaczyna mnie czymś szantażować.

no to szantaż tym bardziej zgłoś na policję. miej go w dupie.

on manipuluje Tobą po prostu. widzi, że jesteś słaba, więc znalazł sobie ofiarę. jeśli mu się będziesz poddawała, to będzie tylko gorzej. rób swoje, żyj swoim życiem, jeśli zacznie Cię szantażować, np. grozi Ci czy coś, to wtedy jeden kierunek - policja. prawdopodobnie kompletnie nic i tak nie zrobi, ale ma na Ciebie straszaka, bo Ty się boisz, być może wychodzi z założenia, że zrobiłaś mu krzywdę tym, że nie chcesz z nim być, a teraz powoduje u Ciebie takiego uczucia i jest to dla niego zemsta, bo Ty cierpisz? są takie sytuacje, gdy niewiele możemy zrobić. tak jak teraz Ty - zapewne miałabyś spory problem by znaleźć lokum, i kasa, domyślam się że dlatego nie możesz się wyprowadzić. ta sytuacja natomiast dzieje się w Twoim życiu po coś, ona może Cię bardzo dużo nauczyć. przede wszystkim tego, że trzeba mieć twardą dupę. nie daj się laska, twardym trzeba być nie miękkim

Z pieniędzmi jakoś bym dała sobie radę ale nie mam faktycznie pieniędzy na dużą kaucję a jakbym się wyprowadziła, dużo bym straciła. Faktycznie zbyt łatwo wybaczałam innym. Powinnam była od razu go omijać z daleka ale on chciał wtedy popełnić samobójstwo. Na koniec mi i tak powiedział, że by tego nie zrobił. Raz jest ok ale potem nagle coś mu odbija i mnie zaczyna obrażać. Potem i tak uważa, że nic złego nie robił bo jego zakochanie go tłumaczy. Wiem, że to chore i ja przez niego staczam się po równi pochyłej ale nie wiem jak się od tego odciąć bez mieszkania. Może wyjechać za granicę do matki na jakiś czas... Od stycznia powinnam mieć dobrą pracę a mieszkanie od maja. Trochę czasu jeszcze minie a ja mam coraz mniej siły i straciłam wiarę w siebie. Nawet mam wyrzuty sumienia, że jak pójdę np. na randkę to on się będzie na mnie mścił.